Vintersorg - Jordpuls

• BandVintersorg [SE]
• TitelJordpuls
• Release datum2011
• LabelNapalm Records [AT]
• Genre Folk / Pagan / Vikingmetal

Tracklist

1. Världsalltets Fanfar 05:20
2. Klippor Och Skär 06:12
3. Till Dånet Av Forsar Och Fall 04:31
4. Mörk Nebulosa 05:23
5. Stjärndyrkan 05:06
6. Skogen Sover 05:54
7. Vindögat 04:34
8. Palissader 05:27
9. Eld Och Lågor 04:14

Vintersorg kunnen we gerust beschouwen als een veteraan in de Scandinavische Heidense metal scene. Tegenwoordig lijkt de in 1994 als Vargatron begonnen band nog het meest op een eenmansproject van meneer Vintersorg. Al na een paar jaar was van de oorspronkelijk band alleen hijzelf nog over, en besloot dit maar meteen zo te houden. Een deal met Napalm deed de rest, zo had Vintersorg de gelegenheid om in alle rust aan zijn muzikale ideeën te werken. Van de van oorsprong black metal roots is niet zo gek veel meer over, de band concentreert zich heden ten dage vooral op Heidense folk metal. Het originele doel om heavy/black metal te integreren met akoestisch instrumentarium (gitaar, harp, viool, piano) staat wel nog fier overeind. Ook het gebruik van clean strijdgezang (Heidevolk!) is een opvallend kenmerk, hoewel af en toe afgewisseld met grunt. Wat overblijft is een behoorlijk “down to earth” geluid, wat natuurlijk perfect aansluit bij de pagan thematiek van aarde en natuur. De meest recente cd Jordpuls doet daar nog een schepje bovenop, het betekent de polsslag van de aarde. Overigens kan Vintersorg ook op dit album weer beschikken over de vaste partner in crime, gitarist Mattias Marklund, al jarenlang de vertrouwde muzikale metgezel.

Openingstrack Världsalltets Fanfar kunnen we eigenlijk als een mal zien waarin de muziek van Vintersorg gegoten is. Hoewel het me met het woeste black metal intro in eerste instantie op het verkeerde been zet. Wat volgt klinkt mij in de oren als de inzending van een Scandinavisch land voor het Eurovisie Songfestival. Wat klinken de refreintjes enorm pakkend en poppy! Het is dat daarnaast de nodige grunt voorkomt, maar wat is deze muziek toegankelijk. Vooral de woohoohoo koortjes op driekwart van het nummer doen het 'm. Het springerige baswerk en de subtiele gitaarsolootjes doen de rest. Het volgende nummer Klippor Och Skär laat horen dat dat geen toeval is. Ook hier weer de mengeling van toegankelijke huppelfolk/pagan met black metal uithalen, waarbij overigens gevoelsmatig de olijke huppels veelal de overhand hebben. Maar zelfs waar de grunt en de heavy metal stukken ingezet worden blijft de muziek behoorlijk toegankelijk klinken. Mooi is wel het einde naar het nummer toe met de blazerssectie.

Till Dånet Av Forsar Och Fall heeft van begin af aan een meer progressief karakter. Dat begint bij de drumpatronen en komt later in het nummer wat subtieler terug in het gitaarwerk, een interessante track om eens vaker te beluisteren. Mörk Nebulosa gaat dan weer “ouderwets” in een black metal tempo van start, om al snel terug te keren naar de inmiddels bekende toegankelijke patronen, inclusief oehoe ahaha zanglijntjes. Al lijkt op dit nummer de wisselwerking met de donkere zijde van de muziek een stuk meer in balans. In Skogen Sover vinden we overigens hetzelfde interessante drumwerk weer terug, dat onder de rest van de muziek zowat het hele nummer doorgaat. Vindögat is een subtieler nummer, met aardig wat akoestisch gitaarwerk, zoals altijd goed verzorgde zangpartijen en fraaie overgangen. Palissader is met het aanwezige toetsenwerk wel heel meeslepend, al zijn de overgangen ook hier weer zo subtiel.

Het valt eigenlijk nog niet mee om de muziek van Vintersorg accuraat te omschrijven en beoordelen, doordat het naar mijn mening vanuit diverse invalshoeken bekeken kan worden. Wat ik hoor is een aangename, toegankelijke vorm van folk/pagan rock/metal, op een basis van black metal, afgemaakt met subtiele bijna poppy elementen in het gebruikte extra instrumentarium en vooral de veelgelaagde, cleane vocalen. Jordpuls klinkt mij zeker zang georiënteerd in de oren en vormt op dit album een absolute meerwaarde. De muziek is afwisselend heavy en speels, variërend in donkere, heftige intro's tot subtiele bijna vrolijke passages en koortjes. Deze verschillende aspecten zorgen samen voor een enorm dynamisch geheel, met een verfijning zoals je niet vaak ziet in de heavy metal. Het komt in de buurt bij een band als Opeth, die ook zo weet te spelen met brute passages en subtieler werk, kortom met dynamiek. De muziek lijkt bijna constant in beweging door de wisselingen van gebruikte instrumenten, zang of sfeer. Wat overigens ook niet onvermeld mag blijven zijn de onopvallende maar o zo sterke gitaarriffs op het album, die net als de aanwezige solo's een belangrijk ingredient vormen voor de algehele sfeer en samenhang binnen de muziek.

Ik heb geen idee of het de insteek is van deze muziek en of de bedenker ervan het zo bedoeld heeft, maar ik word zelf enorm vrolijk van deze muziek, zeker in combinatie met het voorzichtig doorbrekende lentezonnetje hier ter plaatse. Ik zou zo met de muziek willen meehuppelen. En als ik Vintersorg was, zou ik zeker eens proberen te gaan deelnemen aan een songfestival voorronde. Met zo'n pakkende muziek dicht ik deze artiest hoge kansen toe. Van mij krijgen ze in elk geval voor dat aspect alvast twelve points, douze points!