Huntress - Spell Eater

• BandHuntress [US]
• TitelSpell Eater
• Release datum27-04-2012
• LabelNapalm Records [AT]

Tracklist

01. Spell Eater
02. Senicide
03. Sleep And Death
04. Snow Witch
05. Eight Of Swords
06. Aradia
07. Night Rape
08. Children
09. Terror
10. The Tower

Huntress brengt oude tijden weer tot leven. Zoals wel meer Amerikaanse bands stort Huntress zich vol overgave op het old school heavy metal geweld. En geweld is in dit geval echt van toepassing, want de band verkoopt geen slappe hap. Bovendien heeft Huntress een wel heel bijzondere troef in handen: zangeres Jill Janus. Over deze dame is inmiddels al aardig wat geschreven. Nou zijn wij geen Prive of Story, dus daar ga ik verder niet over uitweiden, maar termen als model/actrice, pornoblond en Playboy geven een aardige indicatie waar de beschrijvingen over gaan.

De bandhistorie leert ons dan ook dat Huntress (anders dan veel reviews of andere verhalen graag willen doen geloven) niet een band is die puur en alleen om deze zangeres heen ontstaan is. In 2004 was er al Trigger Renegade, die naam werd in 2009 veranderd naar Professor, waar Huntress dan weer een afgeleide van zou zijn. De band bracht in 2010 de EP Off With Her Head uit, het eerste wapenfeit onder de naam Huntress, met dus zangeres Jill Janus. Eind april verschijnt dan het albumdebuut Spell Eater.

Waarom ik het hier dan nadrukkelijk wel over deze zangeres wil hebben zijn de capaciteiten die ik het meest in haar waardeer: haar vocale kunsten. Mede dankzij de zang van deze Jill (in andere context ook bekend onder de naam Tuesdae) heeft Huntress namelijk aardig wat te bieden. Niet alleen de zang, ook de muziek voert de luisteraar naar de alom gewaardeerde oerdagen van de heavy, maar ook speed metal. Vergelijkingen hoor ik in bands als Crimson Glory, maar ook King Diamond/Mercyful Fate. Dit geeft een aardig inzicht in waar in het muzikale spectrum we Huntress mogen plaatsen.

Ik permitteer me nog graag even een zijsprongetje in deze review, want (voor de oudere jongeren onder ons) wil ik graag nog even de vocale vergelijking maken met Dawn Crosby, dat is toch wel de metal zangeres waar Jill Janus het best mee te vergelijken is. Wie herinnert zich Dawn Crosby nog? Deze Amerikaanse metalen femme fatale maakte furore met de underground band Detente (1984-1989), en daarna met Fear Of God (1989-1996). Zij werd beschouwd als de beste zangeres van het genre, in haar tijd. Helaas veel te vroeg overleden, op 33-jarige leeftijd, aan acuut leverfalen als gevolg van structureel alcoholmisbruik.

Goed, dan terug naar Huntress en hun muziek. Helemaal album chronologisch ga ik niet te werk, want van Spell Eater is digitale single Eight Of Swords al vanaf eind vorig jaar via youtube te zien en te horen. De inmiddels veelbekeken clip geeft een zeer goed inzicht in waar de band in muzikaal opzicht staat. Traditionele heavy metal die rost als een malle, waarbij de zang toch wel heel erg opvalt, wat mij betreft in positieve zin. Ik wil de rest van de bandleden zeker niet te kort doen, want ook de instrumentalisten staan hun mannetje (achter dat stoere wijf op zang).

Opener en titelnummer Spell Eater leunt op oertraditionele speed metal riffs, dit is waanzinnig headbangmateriaal. Ok, het is allemaal al eens gedaan, maar wanneer het zo spetterend en superenthousiast uit m'n speakertjes komt knallen ben ik niet meer te houden! Ook het heerlijk galopperende Aradia tapt nadrukkelijk uit dat old school vaatje. Maar net als bijvoorbeeld eerder Snow Witch heb ik het idee dat er nadrukkelijk een ander sfeertje tevoorschijn getoverd kan worden. Hier horen we de donkere kant van Huntress.

Night Rape kent weer een waanzinnige riff en toont zich een lekker headbangmonster. Knap genoeg gaat dit niet ten koste van de toegankelijkheid, het refrein is eigenlijk best catchy. Dit is ook zo'n nummer waarin Jill zich helemaal kan uitleven en zich van haar beste kant kan laten horen. Dat geldt allemaal ook voor Children, goeie combinatie van sterke zang en gitaarwerk. Terror, ook weer een beetje zo'n donkere track kent daarnaast ook wel een kippenvelmomentje. In de schreeuw van de titel en het "school is out forever" gedeelte lijkt mij de vergelijking met Dawn Crosby onontkoombaar.

Zo blijkt Spell Eater een aaneenschakeling van hoogtepunten. Voor mij dan toch in elk geval wel. Dit is gewoonweg heavy metal zoals het ooit bedoeld is, sterk uitgevoerd, en met name dankzij de zangeres is dit een band met een eigen gezicht, en geluid!