Loading...

Eths - III

Gepost in Reviews door Chris van der Aa op 10-06-2012

Tracklist

01. Voragine
02. Harmaguedon
03. Adonaï
04. Gravis Venter
05. Inanis Venter
06. Sidus
07. Proserpina
08. Hercolubus
09. Praedator
10. Anatemnein

Het uit Marseille afkomstige Eths is in thuisland Frankrijk een vaste waarde in de metalscene. Aldaar is de moderne stevige metal met milde hardcore invloeden onderdeel van een bloeiende scene met gelijkgestemden, en is Eths een behoorlijk populaire band. Met het derde album III (duh) wordt geprobeerd ook de rest van Europa om te krijgen. Met vocaliste Candice Clot als nadrukkelijk uithangbord en als kapstok waaraan de muziek wordt opgehangen zou dat nog kunnen gaan lukken ook.

Voragine opent met een beste grunt (een geintje dat later nog wel vaker herhaald zal worden), ongelooflijk bijna dat hier een fragiel vrouwtje (laat het haar maar niet horen, ik word alleen al bang van die stem) aan de microfoon staat. Verderop in deze openingstrack laat Candice horen dat ze ook de cleane, soms bijna poppy vocalen prima onder controle heeft. Op z'n minst een opvallend contrast. Samen met een ondersteunend groovy baslijntje, strakke riffs en dito drumspel is de stevige toon gezet voor het album. Wat een energie!

De track erna, Harmaguedon, bewandelt als het ware de omgekeerde weg: het tracht de luisteraar eerst tot rust te manen met een monotoon ritme, alvorens los te barsten in een tomeloos energieke track met een wat logge, heavy, en opnieuw groovy insteek. Meest opvallende aspect blijft natuurlijk de enorme variatie in zang, of mademoiselle Clot nu zingt, schreeuwt, grunt, fluistert of praat. Dit zal wat mij betreft een van de prettiger nummers blijken van het album, met een bonuspunt voor de lekkere lompe Franstalige gruntpartijen. Dat de teksten verder afwisselend in het Frans en Engels zijn stoort me overigens geenszins, het is simpelweg niet van belang.

Laten we niet vergeten dat er ook nog muzikanten om die vocalen heen bewegen die ook wat in de melk te brokkelen hebben. De gitaarpartijen gaan bijna hand in hand met de kickdrum, samen met wat electronische invloeden zorgt dat op een aantal tracks voor een industrial feel. Niet van de dansbare, maar de stampende soort. Ook niet constant, zo laten bijvoorbeeld Gravis Venter en Hercolubus horen dat er ook toegankelijke, bijna poppy passages langskomen. Wel gecombineerd met een stroperig log einde, dat dan weer wel.

Korn wordt nadrukkelijk genoemd als invloed, in de moderne groovende metal is dat ook wel terug te horen. Vooral midtempo en machinaal, met ten alle tijden de hoofdrol voor de vocale krachtpatserij van Candice. Hoewel er binnen een nummer vaak genoeg gebeurt, zijn de nummers onderling redelijk inwisselbaar. Als album op zich bevat III vrij weinig dynamiek, de tracks zijn op dezelfde leest geproduceerd en bevatten telkens dezelfde elementen. Alleen de volgorde waarin ze binnen een nummer worden toegepast wisselt.

Met Anatemnein wordt gekozen voor een opvallend slotstuk. Na(ast) de al genoemde ingrediënten heeft het nummer nog een verrassend (langgerekt) staartje. Het nummer is pas afgelopen als Eths het zegt, niet wanneer de luisteraar denkt. Leuk gedaan. Hun derde album is al met al een behoorlijk energiek album met internationale allure, dat wat mij betreft niet hoeft op te houden bij de Franse taalgrenzen. Niet wereldschokkend, verrassend of vernieuwend, wel onderhoudend en kwalitatief in orde.