Spineshank - Anger Denial Acceptance

• BandSpineshank [US]
• TitelAnger Denial Acceptance
• Release datum18-06-2012
• LabelCentury Media Records [DE]

Tracklist

01. After The End
02. Nothing Left For Me
03. Anger Denial Acceptance
04. I Want You To Know
05. Murder Suicide
06. The Endless Disconnect
07. I Am Damage
08. Ploratio Morbus
09. Everything Everyone Everywhere Ends
10. The Reckoning
11. God Complex (Anger)
12. Motive Method Opportunity (Denial)
13. Exit Wounds (Acceptance)

Het Amerikaanse Spineshank maakte een kortstondige opmars binnen de meer populaire metalstromingen aan het eind van de jaren 90. Na een drietal uitstekend verkochte albums ontstonden er moeilijkheden binnen de band met als gevolg dat de gezichtsbepalende frontman Johnny Santos zijn biezen pakte. Daarna modderde de band nog wel wat aan met een andere vocalist maar een album kwam er niet meer.

In 2008 keerde Santos weer terug en al snel werd er gewerkt aan nieuw materiaal. Het resultaat is een nieuw album dat de titel Anger Denial Acceptance draagt. De schijf ligt al sinds het najaar van 2011 klaar. Nu er getekend is bij Century Media kan het nieuwe album eindelijk op de mensheid losgelaten worden.

Misschien schop ik tegen enkele schenen als ik opmerk dat de eerste tonen van After The End je direct met de teletijdmachine van professor Barabas terugflitsen naar de tweede helft van de jaren 90. De typisch Amerikaanse groovende mix van metal en hardcore klinkt gedreven en furieus. En ik durf wel te stellen dat de band beter dan ooit klinkt. Het feit dat de elektronica dit keer ver achter in de mix is gezet, is daar mede debet aan. Het geluid is sober, direct en hard. Vooral de traag gespeelde riffs dragen een imposante kracht met zich mee. Daardoor heeft Anger Denial Acceptance een zeer sterke live feel. En dat lijkt mij een pluspunt.

Vocalist Johnny Santos legt opnieuw zijn hart en ziel in zijn vocalen. De ietwat simplistische teksten nemen we maar even op de koop toe. De prozaïsch verpakte uitingen van emoties zal vooral de schoolgaande jeugd wel aanspreken. In het ronkende I Want You To Know neigt het Spineshankgeluid heel erg in de richting van Life Of Agony. De cleanere vocalen van Santos doen overigens vaker aan die van Keith Caputo denken.

Af en toe weet de overwegend in mid-tempo regionen bewegende band ook wel het gaspedaal te vinden. En zo midden in het album is het bloedagressieve I Am Damage uitstekend op zijn plaats. Ook het korte God Complex jaagt in een hoge versnelling alle frustraties door de geluidskanalen.

Spineshank is terug met het beste album dat ze ooit maakten. Of het album niet acht jaar te laat is gekomen, zal de tijd ongetwijfeld gaan uitwijzen. Ik gun ze in elk geval de glorieuze terugkeer.