Analkholic - After Party Shit Stinks
- Analkholic [NC]
- After Party Shit Stinks
- 17-12-2014
- Bizarre Leprous Production [CZ]
- Transcending Obscurity [IN]
Tracklist
01. Anal Punishment
02. Cypreen
03. Cumshot Attack
04. Genital Devastation
05. Deprave
06. Captain Malt
07. Mes Que Una Beer
08. Shit In Your Mouth
09. Cul Sec
10. Purulent Abscess
11. Fuck You Im Drunk
12. Sergent Poppers
13. Spermathlon
14. Visceral Torture
15. Anal Montana
16. Double Headed Dildo
17. Dead Leden
18. Virulent Excrement
19. Extraction Of Balls
Geen idee hoe ik er ooit bij ben gekomen om deze release te willen reviewen, maar ja, wie A zegt moet ook B zeggen. Ik ga het hier even hebben over Analkholic, een band uit nota bene Nieuw-Caledonië. Dit is een Frans overzees gebiedsdeel in de Stille Oceaan (ten oosten van Australië, ten zuiden van Vanuatu, ten westen van Fiji en ten noorden van Nieuw-Zeeland) met een bijzondere status, een oppervlakte van 18575 km² en in 2014 een aantal inwoners van 267840.
En twee van die inwoners vormen dus samen de 'coconut porngore' band Analkholic. Veel meer weet ik niet over duo en/of band, behalve dan dat ik hier de digitale versie van hun album After Party Shit Stinks voor me heb. Het zou weleens hun debuutalbum kunnen zijn, in december 2014 verschenen via Bizarre Leprous. In april 2012 verscheen al wel een demo Full Of Shit, waarvan de acht titels hier ook weer terugkomen. Gezien band- en albumnaam, de songtitels en het (kinderlijke) artwork zou de inhoud geen verrassing meer mogen zijn: 19 nummers in 27 minuten aan onvervalste ranzige herrie. Ofwel een bijna onontwarbare kluwen aan menselijke in- en uitwerpselen in elke vorm die je maar kunt bedenken ... en nog meer.
Wat kun je qua 'muziek' verwachten? Simpele gitaarriffs in een extreem laag en diep vervormd en distorted gitaargeluid, een zo mogelijk nog meer distorte bas, opgesierd met vocale uitbarstingen die ik niet anders kan omschrijven dan de ernstig vervormde angstschreeuwen van een op hol geslagen kudde zwijnen die keer op keer op zeer onvrijwillige wijze in allerlei gaten genomen zijn geweest. En nee, tot voor het beluisteren van After Party Shit Stinks kon ik me er ook geen voorstelling van maken hoe dat zou moeten klinken. Oja, ergens verstopt in deze geluidsbrij tikt en ratelt er ook nog een drummachine mee, voor het 'ritme' ja, inderdaad.
Tja, uiteindelijk doet Anakholic nauwelijks iets anders dan vergelijkbare Europese acts. Productioneel, qua songwriting (geen grap) en poep-en-pies-grappen-gehalte doet dit duo niet onder voor deze Europese collegae. Al doen ze mogelijk wel beter hun best om nog harder te stinken. Killer goregrind attack for fans of Rompeprop zeggen ze zelf. Wie ben ik om daar wat tegen in te brengen? Eet smakelijk.
Nono - bas
Fitch - gitaar, 'zang'