Angels of Babylon - Thundergod
- Angels of Babylon [US]
- Thundergod
- 18-06-2013
- Scarlet Records [IT]
Tracklist
01. Thundergod (04:13)
02. Sondrio (05:12)
03. Queen Warrior (04:19)
04. What Have You Become (04:57)
05. White Star Line (05:14)
06. The Enemy (04:14)
07. True Brothers (05:00)
08. Redemption (05:46)
09. King of All Kings (04:20)
10. Turning to Stone (05:39)
11. Bullet (03:52)
Deze in 2008, door voormalig Manowar drummer Kenny ‘Rhino’ Earl, opgerichte band heeft onlangs getekend bij Scarlet Records. Nadat ze in 2010 Kingdom OF Evil hebben uitgebracht, mede dankzij de bijdrage van Dave Ellefson, komen ze nu met de opvolger Thundergod. De bezetting van de band is nogal onduidelijk. Op Kingdom Of Evil zong David Fefolt, op Thundergod schijnt Diego Valdez te zingen, maar live neemt Kenny de zang voor zijn rekening. Ook is er een Amerikaanse en een Europese versie van de overige bandleden. Angels Of Babylon speelt power metal met een vette Amerikaanse ondertoon. Maar wat kan men ook anders verwachten van een voormalig Manowar drummer.
Het album begint bombastisch met titelnummer Thundergod, welke is opgedragen aan de overleden Manowar drummer Scott Columbus. Dit is gelijk ook een van de betere nummers is, al staan er niet echt slechte nummers op dit album. Sondrio is het volgende nummer. Aangezien de zanger steeds zingt over een berg, heb ik maar eens even gezocht op het www, en het blijkt een berg in Italie te zijn. Queen Warrior is weer lekker bombastisch. Ook is er ruimte voor ‘ballads’, What Have You Become is er zo een. White Star Line begint met akoestische gitaar die overgaat in een orkestraal stukje.
Ondanks dat ik nergens iets over een keyboard bespeler zie staan zitten de meeste nummers er wel vol mee. Niets ten nadele daarvan,ze vullen de nummers goed op. Na The Enemy en True Brothers, die geen slechte nummers zijn, maar meer ook niet, komt Redemption, een op Black Sabbath leest geschreven nummer. King Of All Kings is weer lekker uptempo en misschien wel het snelste nummer van dit album. Dat weer wordt opgevolgd door waarschijnlijk het traagste nummer Turning To Stone, waar de ouderwetse aanstekers weer aan kunnen. Het afsluitende Bullet gaat als de spreekwoordelijke kogel door de kerk. Een waardige afsluiter van dit vooral bombastische album.
Op mijn jaarlijst zal hij niet verschijnen, wellicht ligt het aan het feit dat ik ook niks heb met Manowar en andere soortgelijke bands. Maar liefhebbers van dit geweld zouden zeker eens moeten luisteren naar deze plaat. Aan scores doen we hier niet, maar hij krijgt toch een ruime voldoende.
