Black Bleeding - A Bright Future

• BandBlack Bleeding [BE]
• TitelA Bright Future
• Release datum29-08-2015
• LabelNihilistic Holocaust [FR]

Tracklist

01. A Bright Future
02. The curse of self-respect
03. Three more beers and the truth
04. It's good to be the king
05. Older, fatter, balder
06. Zealousness of the convert
07. Habay cock city / Athus toxs city
08. Canned food and weapons

Black Bleeding is een extreme metalband afkomstig uit het Belgische Arlon, en al opgericht in 1999. Al snel verscheen een eerste demo God Attack Victim (1999). De band bracht in de loop der jaren - naast wat demo's - een tweetal full-lengths uit: debuut Beyond the Flames of Hell (2002) en The Great Satan (2009). De band maakt overduidelijk geen haastklus van hun albums, zo bewijst ook weer de opvolger (en meest recente album) A Bright Future.

Deze is door Black Bleeding zelf al een jaar geleden uitgebracht (digitaal en op CD), die release wordt nu nog eens dunnetjes over gedaan door Nihilistic Holocaust. Dit gespecialiseerde (Franse) label brengt het kleinood uit op 'ouderwetse' cassette, en promoot daarnaast de oorspronkelijke eigen beheer release. A Bright Future is overigens mijn kennismaking met deze Belgische band, waarop we in 34 minuten tijd acht nummers voorbij horen komen.

De allerminst vriendelijke klanken die Black Bleeding ten gehore brengt zou ik onderbrengen in de categorie zwartgeblakerde death/thrash metal. Rauw, bruut, intens, agressief, en daarnaast ook wat primitief of rommelig klinkend. De band heeft z'n invloeden overduidelijk uit de oude school gehaald, hoewel wel geprobeerd wordt een moderne touch aan de brute muziek mee te geven.

Opener en titelnummer A Brigt Future maakt geen geheim van de muzikale bedoelingen van de band: dit nummer gaat zonder intro of andere poespas direct overrompelend van start. Geen adempauze, geen moment van bezinning; riff na riff, roffel na roffel, voorzien van een brute grunt (en heel af en toe een krijs), worden over de luisteraar uitgestort. Regelmatig is een kort hoempa, of meedogenloos thrashtempo waarneembaar, maar over het algemeen rost de muziek er nietsontziend vandoor. De drums zitten tegen de blastsnelheid aan, gas terugnemen is al helemaal een zeldzaamheid.

Heel af en toe is er even tijd voor een wat eenvoudiger, maar nog altijd opgefokt rock 'n' roll tempo (Three More Beers And The Truth) maar dat is nooit van lange duur. Vaak lijkt de muziek nog het meest op opgefokte punk, maar dan in een black/death jasje. Voor het eerst pas bij het geintje Habay Cock City - en dat is dan al nummertje zeven van de acht - kun je even bijkomen, daarna ook nog heel even bij het intro van Canned Food And Weapons, maar dat was het dan wel.

Opgefokte en weinig verfijnde punky metal, chaos, boosheid, lomp, maniakaal bijna. Intens en furieus. Kun je wel iets met deze termen, dan is Black Bleeding mogelijk wel iets voor jou. Hoewel ik het de band zeker toe wens, hoor ik hier geen 'mooie toekomst' in terug; eerder een verwrongen beeld van de samenleving.