Blackout - We Are Here

• BandBlackout [US]
• TitelWe Are Here
• Release datum25-10-2013
• LabelEigen beheer
• PromotorEarsplit PR [US]

Tracklist

01. Indian
02. Amnesia
03. Smoker
04. Columbus
05. Anchor
06. Seven

Blackout is een nieuwe rockband, afkomstig uit Brooklyn, New York, USA. Gitarist/zanger Christian Gordy en drummer Taryn Waldman ontmoeten elkaar bij Gordy's in Brooklyn op 4 juli 2011. Waldman was serveerster en voormalig 'hooter'; Gordy een eenbenige (geen grap) barman/niet nader te duiden artiest. Samen vormen ze op die manier best een excentriek stel.

Het duo besluit samen te gaan musiceren, waarbij slome tempo's en harde muziek centraal staan. De gekozen bandnaam Blackout verwijst naar zowel de staat van dronkenschap als de totale afwezigheid van licht. Dan weten we in elk geval waar de band de inspiratie vandaan heeft. O ja, er werd ook nog een bassist aan het duo toegevoegd (Justin Sherrel, drummer van Bezoar) om de band te completeren.

De band debuteert met het album We Are Here, best toepasselijke titel natuurlijk. Hierop horen we in zes tracks, ruim een half uur muziek, psychedelische stoner/doom/sludge voorbijkomen. Vette gitaar/riff - geleide heavy psychedelische muziek die herinnert aan de stoner hoogtijdagen van Sleep (nu High On Fire) en klassieke Melvins. Ook ouder spul als bijvoorbeeld The Doors hoor ik er wel een beetje in terug (bijvoorbeeld vanwege de percussie in nummers als opener Indians, en het toepasselijk getitelde Smoker).

Er hangt hoe dan ook een geur van geestverruimende rookwaren en/of andere middelen om de muziek heen, en ook de geest van de oude Black Sabbath waart vrijelijk rond. De sterk vervormde vocalen dragen ook hun steentje bij aan het psychedelische effect. Volgens de bandleden zijn de opnamen als in een waas voorbijgetrokken, en is het album het resultaat van beschonken jamsessies (weer een overeenkomst met The Doors, waar in elk geval Jim Morrison nou ook niet bepaald nuchter op oefensessies en optredens verscheen).

Die opnames zijn door engineer/producer Rob Laakso dan in elk geval wel in goede banen geleid, want de muziek klinkt in elk geval samenhangend. Er wordt stevig doorgebeukt, gesleurd en gegrooved. Om nog maar even een klein citaatje te gebruiken: ”no interludes or acoustic wankery”. Letterlijk heavy muziek dus, niet voor tere zieltjes. Met de werkelijk loodzware afsluiter Seven als hoogtepunt!