Burzum - The Ways Of Yore
- Burzum [NO]
- The Ways Of Yore
- 02-06-2014
- Byelobog Productions [NO]
Tracklist
01. God from the Machine
02. The Portal
03. Heill Odinn
04. Lady in the Lake
05. The Coming of Ettins
06. The Reckoning of Man
07. Heil Freyja
08. The Ways of Yore
09. Ek Fellr (I Am Falling)
10. Hall of the Fallen
11. Autumn Leaves
12. Emptiness
13. To Hel and Back Again
Burzum kwam in 2010 sterk terug aan het metalfront, met sterke releases als Belus en Fallen werd menig criticus de mond gesnoerd. Er was daarna echter een dalende lijn te zien, met Sôl Austan, Mâni Vestan (2013) als dieptepunt, alsof je naar een bezopen zwerver die een kleuterboek voorlas zat te luisteren. Het nieuwe album The Ways Of Yore was al in stukjes van 30 seconden te luisteren en dat viel toch wel erg mee. Weinig geklets tussen de nummers door, heel veel raakvlakken met het Rundgang ... nummer van Filosofem en er staat dan ook een re-make van dat nummer op deze release. Ook het album Hliðskjálf, een veelal ondergewaardeerd album, hoor je bij vlagen terug. De productie is helder maar sfeervol, de bas staat prominent in de mix en de soms wat iele keyboards storen totaal niet.
Wat wel zal storen is de hoes, niet zozeer vanwege de prachtige tekening van Gustave Doré, of de ietwat amateuristische Papyrus font, maar het frame van zonnewielen zal flink voor problemen zorgen. Nou is negatieve publiciteit geen onbewandeld pad voor Varg Vikernes, die tegenwoordig als Louis Cachet door het leven gaat, en ook nu zal de kritiek de verkoopcijfers omhoog stuwen. Want The Ways Of Yore is zeker de moeite waard.
Het album bestaat uit 14 nummers, waarvan er gerust zes samengevoegd of zelfs weggelaten hadden kunnen worden. Nummers als Heill Odin, Heill Freya en Ek Fellr zijn echt volslagen overbodig. Het hoogtepunt van de release zijn de drie laatste nummers, waarvan alleen het donkere Autumn Leaves een nieuw nummer is. Het eerste wat opvalt, is dat baslijntje van dat nummer onmiddellijk doet denken aan het intro van Child in Time van Deep Purple.
Vervolgens krijgen we twee oude nummers in een nieuw jasje, Tomhet heet niet geheel toevallig Emptiness en is helaas niet zo betoverend als het origineel. Met name het tweede stuk is afgeraffeld en de percussie is bijna irritant. To Hel And Back Again, geen typefout, is het al eerder gememoreerde Rundgang Um Die Transzendentale Säule Der Singularität in een nieuw en vooral verkort jasje. Heerlijk nummer om bij weg te dromen, deze versie is duidelijk beter dan het origineel en aangezien het de basis is van The Ways Of Yore, is het eindoordeel toch positief.
