Loading...

Cleric - Gratum Inferno

Gepost in Reviews door Edwynn op 24-09-2013

Tracklist

01. Gratum Inferno
02. Through The Starless Abyss
03. From Womb To Tomb
04. Satanic Dimensions
05. Into Death And Far Beyond
06. Left Hand Wrath
07. Faith In Debauchery

De machinist van de retro death metaltrein kreeg telefoon. Of ie ook even bij het station in Dallas kon stoppen. ‘Ik weet niet of er nog plek is,’ had de beste man gezegd. ‘Geeft niet we zijn blij met elk klein en smerig hoekje.’ Aldus geschiedde. De kilometerslange trein stopte in de woonplaats van de relatief nieuwe band Cleric. En zij stapten gretig aan boord. Of dat mannetje van de cateringkar dan even kon kijken of ie ook het nieuwe album aan de overige passagiers kon slijten. Hij zou wel even kijken wat ie kon doen. Het ziet er allemaal gevaarlijk en bloeddorstig uit op die death metaltrein, maar het is er gemoedelijk en collegiaal.

Het is eigenlijk ook best dapper om gewoon te denken dat jij met je bandje nog wat kan toevoegen aan een genre dat zijn vlucht nam rondom eind jaren 80 en begin jaren 90 vervolgens instortte en ergens in de zeroes weer uit het stinkende graf herrees. En ik kan niet anders dan toegeven dat Gratum Inferno er met een sadistisch genoegen op los hakt. Loeizwaar en met een goed gevoel voor spanningsbogen vuren deze vijf Amerikanen een zevental fragmentatiebommen op de luisteraar af die laveren tussen nors doorploegende oorlogsmarsen en moderner blastgeweld. Afwisseling is troef in het half uurtje dat Cleric haar waanzin debiteert. Al hebben we het allemaal al eens vaker gehoord. Vooral de gelijkenissen tussen gruntgrossier Zac en een zekere Karl Willets maken dat de naam Bolt Thrower nogal eens in het geestesoog opdoemt.

Zeuren over het gebrek aan originaliteit is te billijken maar daar zet ik in het geval van Cleric tegenover dat het kwalitatief niets onder doet voor de bekende exponenten van het death metalgilde. En met het allesverwoestende slot van Through The Starless Abyss speelt de band wat mij betreft in enkele seconden de allesbeslissende troef uit om het publiek definitief te binden. Wat een geweld en wat een energie. Gratum Inferno is typisch zo’n album die je niet mist als het aan ons voorbij zou denderen. Maar als de trein dan toch voor je neus stopt en je pikt het kleinood er tussenuit, weet ik zeker dat men er goed mee uit de voeten kan.

Zac - Vocals

John - Bass

Chris - Guitar

Andrew - Guitar

Zach - Drums