Loading...

Death Dealer - War Master

Gepost in Reviews door Peter van der Wielen op 05-08-2014

Tracklist

01. Death Dealer
02. Never to Kneel
03. Warmaster
04. Children of Flames
05. Curse of the Heretic
06. Hammer Down
07. The Devils Mile
08. Liberty or Death
09. Heads Spikes Walls
10. Wraiths on the Wind

Death Dealer is een bekende fantasy tekening uit 1973 van Frank Frazetta. Het vertoont een dreigende gepantserde krijger met een gehoornde helm, wiens gelaatstrekken worden verduisterd door de schaduw. Met in zijn handen een bloedige bijl en een schild. Uiteindelijk heeft deze tekening geleid tot romans, stripverhalen, standbeelden en als mascotte van het III Corps (een Amerikaanse leger divisie). De tekening van Frank Frazetta ie ook gebruikt op het eerste album van Molly Hatchet.

In dit geval is Death Dealer sinds 2012 ook weer zo’n allstar band, gevormd uit (ex-)leden van Manowar (Rhino, Ross The Boss), Cage (Sean Peck), Empires Of Eden (Stu Marshall), Lizzy Borden en Halford (Mike Davis). Bij zo een verzameling van namen zou je denken dat er niks fout kan gaan. Uit eerdere allstar bands is het tegendeel gebleken. Soms kunnen er ook hele mooie dingen ontstaan, bij welke categorie Death Dealer hoort moeten ze nog bewijzen.

Dit album is al ruim een jaar oud, en oorspronkelijk uitgebracht op CD door Steel Cartel Records, nu is er ook een vinyl versie in omloop gebracht door Pure Steel Records in een oplage van 500 stuks. Waarmee hebben we hier te maken als band, je moet hierbij gaan denken aan een band als Judas Priest ten tijde van Painkiller, dit komt met name door de zang van Sean Peck die in sommige passages erg dicht in de buurt komt van Rob Halford (in die tijd). Gelukkig is het niet alles wat klinkt als Judas Priest, ook invloeden van Manowar sijpelen door de nummers door.

De plaat begint met het nummer Death Dealer, een nummer dat meteen de toon zet voor de hele plaat. Lekker uptempo met alles erin wat past bij dit power/speed/heavymetal gezelschap. Bij Never To Kneel, wordt het gaspedaal een stuk minder diep ingetrapt, en is uiteindelijk ook een van de mindere nummers van de plaat. Warmaster klinkt al weer een stuk beter, en bombastischer (Manowar). Children Of Flames is een van de rustigere nummer op deze plaat, wel erg sfeervol.

Bij Curse Of The Heretic gaat het gaspedaal weer wat dieper tegen de vloer, een lekker uptempo nummer. Hammer Down is weer zo’n bombastische track waar de invloeden van Rhino en Ross The Boss goed te horen zijn. Laat je niet foppen door het intro van The Devils Mile, je krijgt het idee dat het de ballad van de plaat is maar niks is minder waar. Liberty Or Death en Heads Spikes Walls liggen in het verlengde van de andere nummers. Terwijl de afsluiter Wraiths On The Wind me doet denken aan een legendarische band uit begin jaren '90: Warrior.

Al met al moet ik zeggen dat ik niet ontevreden ben over dit album, en zeker de fans van Cage kunnen gerust eens de moeite nemen om naar dit album te luisteren.

Michael Davis - Bass

Kenny Earl "Rhino" Edwards - Drums

Ross "the Boss" Friedman - Guitars

Stuart Marshall - Guitars

Sean Robert Livingston Peck - Vocals