Decapitated Christ - Arcane Impurity Ceremonies

• BandDecapitated Christ [ES]
• TitelArcane Impurity Ceremonies
• Release datum11-04-2014
• LabelFDA Records [DE]
• PromotorSure Shot Worx [DE]

Tracklist

01. And the Carnage Begins
02. The One Who Marches Behind the Line
03. Human-Eating Herd of the Damned
04. Hell's Everything
05. Sabbath of the Blind Dead
06. When War Brings Glory Cenotaph
07. Hexenhammer
08. Those Who Walk Slowly
09. Ancestral Rites Evoking Primige

Decapitated Christ is sinds 2005 een death metalband uit Spanje, uit Catalonië om precies te zijn. Hoewel de band in de loop der jaren braaf hun albums uitbracht, hebben ze internationaal nog niet echt potten kunnen breken. De ouderwetse death metal met thrash en black metal invloeden was tot nu toe niet bijzonder genoeg om de band een eigen gezicht te geven. Maar eens horen of daar met het vierde album Arcane Impurity Ceremonies enigszins verandering in zit.

Gezien de bands die Decapitated Christ zelf als invloeden en/of voorbeelden noemt is dat bijna niet te verwachten, want bands als Obituary, Immolation, Bolt Thrower, Asphyx, Grave, Slayer en Possessed staan (stonden?) nou niet bepaald bekend om hun vernieuwingsdrang. Wel geven deze namen helder aan waar we de Spanjaarden in het muzikale spectrum kunnen plaatsen. Pretentieloos is dan ook wel een typering die op deze muziek van toepassing is.

And The Carnage Begins is het midtempo intro dat, inclusief aanzwellende toetsen, de luisteraar moet klaarstomen voor wat komen gaat. Vervolgens rost The One Who Marches Behind the Line er als een malle vandoor, waarbij vooral de putrochel van "Paingrinder" de aandacht trekt. Daarnaast is het de stoer doorroffelende trommelaar die opvalt, regelmatig overstemt hij zijn snarenbespelende collega's. Vooral waar het tempo omhoog gaat klinkt de muziek dan ook wat eenzijdig, in het midden of lagere tempo (Sabbath Of The Blind Dead bijvoorbeeld) bevalt deze me een stuk beter, en klinkt het geheel wat meer in balans. Ook afsluiter Ancestral Rites Evoking Primige bevalt me in deze context wel.

Echt spannend is het nog altijd niet wat de sympathieke Spanjaarden ons voorschotelen. Maar aangezien de nadruk op Arcane Impurity Ceremonies wat meer dan op de vorige albums op de (soms langzamere) old school death blijkt te liggen, hoor ik toch wel een paar zeer beluisterbare composities voorbijkomen. Decapitated Christ zal zich met dit album echter niet uit de grote massa weten te onderscheiden.