Edguy - Space Police - Defenders of the Crown

• BandEdguy [DE]
• TitelSpace Police - Defenders of the Crown
• Release datum18-04-2014
• LabelNuclear Blast [DE]

Tracklist

01. Sabre & Torch
02. Space Police
03. Defenders Of The Crown
04. Love Tyger
05. The Realms Of Baba Yaga
06. Rock Me Amadeus
07. Do Me Like A Caveman
08. Shadow Eaters
09. Alone In Myself
10. The Eternal Wayfarer

Wie kent het Duitse Edguy eigenlijk niet. Al 22 jaar brengen ze bijna met de regelmaat van de klok nieuwe platen uit. Begin jaren negentig terwijl de Heavy Metal in een soort van slop dreigde te raken waren er toch nog veel jongeren die probeerden het beste eruit te halen. Ook Edguy was zo’n jonge band, die probeerde de nieuwe generatie liefhebbers warm te krijgen. In het begin lukte dit niet zo goed: de eerste platen werden matig ontvangen. Echt goed ging het eigenlijk pas vanaf 2001 met het uitbrengen van Mandrake, dat de band ook hun eerste grote tour opleverde als headliner.

Ikzelf ben nooit zo’n grote fan geweest van Edguy; Hellfire Club (2004) vond ik nog wel redelijk te behappen. Maar die onderbroekenlol was aan mij niet besteed. Dat neemt natuurlijk niet weg dat er genoeg mensen zijn die de muziek geweldig vinden. Ik zal dan ook een rechtvaardig oordeel geven over het nieuwe album Space Police - Defenders of the Crown.

Dat dit alweer het elfde album is van Edguy, kun je eigenlijk niet horen. Veel bands komen op een gegeven moment in een modus dat ze steeds maar weer eenzelfde album opnemen. Edguy heeft er gelukkig genoeg lol in om toch weer een aantal verassingen op de plaat te zetten. Of die ook allemaal goed uitpakken?

Met 10 nummers en een speeltijd van krap 55 minuten duurt dit nieuwe avontuur van onze Duitse vrienden. Het album opent sterk met Sabre & Torch, een lekker uptempo nummer. Met het titelnummer Space Police gaat het gaspedaal al meteen wat minder verder in, en klinkt halverwege erg spacy en warrig, bij het tweede titelnummer Defenders Of The Crown gaat het gas er wel weer stevig tegenaan, een nummer dat het live wellicht wel goed zal gaan doen. Love Tyger en Do Me Like A Caveman zijn een no-nonsense ode aan de jaren '80 rock. The Realms Of Baba Yaga gaat over het wel en wee van een uit het Oostblok bekende sprookje over een oude vrouw (heks).

Jammer genoeg komt nu de draak van de plaat: een cover van de Oostenrijker Falco, het ongetwijfeld alom bekende Rock Me Amadeus. Niet dat het origineel zo slecht is, voor die tijd was het best een aardig nummer. Alleen doe er dan iets origineels mee, en speel niet het nummer bijna zoals het bekend is geworden.

Ik weet niet hoe de verdeling zou zijn geweest als dit nog een langspeelplaat was geweest, als dit de tijd was om de plaat om te draaien, dan zou ik dit niet vaak doen. Het tweede gedeelte van de plaat vind ik een stuk minder. Shadow Eaters heeft nog wel een redelijk tempo maar echt spannend wordt het nergens. Alone in Myself is de (verplichte) ballad, en die heb je goede en minder goede, voor mij is dit een minder goede. Het bijna 9 minuten durende epos The Eternal Wayfarer is een soort ode aan Led Zeppelin/Whitesnake/The Scorpions.

Ik denk dat de Edguy fans zich geen bult vallen bij de aanschaf van deze plaat, de andere liefhebbers doen er zeker goed aan om eerst te gaan luisteren via de diverse media-uitingen.