Loading...

Eternus - Labyrinth of Reason

Gepost in Reviews door Chris van der Aa op 19-04-2014

Tracklist

01. Echoes From The Storm
02. Forever
03. Nemesis of the Gods
04. In the Lap of Death
05. Rebirth
06. Dream Catcher
07. Prison of Mortality
08. Ashes from the Past
09. Internal Force
10. Baroque Hera
11. Ancestral Journey
12. Chalice of Blood
13. Light of Tomorrow
14. Frozen Time
15. Final Eclipse

Eternus noemt zichzelf een symfonische metalband, uit Valparaiso, Chili (inderdaad, van die hevige branden die nu zo in het nieuws zijn). De band bestaat nog maar sinds eind 2012, en heeft al een debuutalbum in de aanbieding: Labyrinth Of Reason. Maar eens horen of deze band de luisteraar ook in vuur en vlam krijgt.

'Unique selling point' van Eternus is, dat ze een soort van power metal spelen met een bariton als zanger; waarschijnlijk als tegenhanger van zovele bands met een sopraan als zangeres. Invloeden haalt de band uit diverse hoeken, zoals al genoemde symfonische/gothic metal (Nightwish, Epica) en naar mijn mening vooral power metal (Avantasia, Stratovarius, Sonata Arctica) of een combinatie van die twee. Maar ook pagan / folk invloeden (Wintersun) met een vleugje (symfo-)black metal (Children Of Bodom, Dimmu Borgir) zijn deze band niet vreemd.

Natuurlijk valt als eerste die aparte zangstem op, daar is op zich wel aan te wennen, al doet het in eerste instantie wat onwennig aan. Bovendien wordt die bariton regelmatig vergezeld van en afgewisseld met degelijke grunts, die dan weer een stuk vertrouwder aanvoelen. Daarnaast valt me nog wel wat op dat me zorgen baart: Labyrinth Of Reason bevat 15 niet al te korte nummers en duurt dan ook maar liefst anderhalf uur. In zo'n tijdsbestek mag je wel heel wat bijzonders aan de luisteraar voorschotelen om zo lang te kunnen boeien. Ik ben benieuwd.

Nou ja, zo'n stelling opwerpen is 'm gelijk beantwoorden, want anderhalf uur voor een album is een hele lange zit. Het begrip episch wordt daarmee wel erg letterlijk genomen, al is het op de muziek natuurlijk zeker van toepassing. Stiekem biedt het album namelijk niets nieuws aan het subgenre: de typische snelheid, de vele melodieën en een rijkelijk gebruik van keyboards en "synthetische" orkestratie zijn allemaal overvloedig aanwezig.

En heel eerlijk gezegd gaat de muziek me na een tijdje wel vervelen. Begrijp me goed, slecht is het niet, maar ook weer niet boeiend genoeg om het over zo'n lange speelduur spannend te houden. Met de helft van de tijd had de luisteraar ook een prima beeld gekregen van Eternus; en waarschijnlijk dan nog wel positiever ook.

Omar Tabilo - Vocals

Roberto Aros - Guitar

Felipe Rozas - Keyboards, Vocals

Martín Muñoz - Bass

Nicolas Vargas - Drums

Joaquin Gutierrez - Guitar