Formis - Perfect Excuse

• BandFormis [PL]
• TitelPerfect Excuse
• Release datum2010
• LabelEigen beheer

Tracklist

1. Social Status (03:57)
2. Priest of Fake (02:50)
3. By Accident (04:08)
4. R.I.P. (03:45)
5. Round Table (03:17)
6. Leaders of the Flesh (04:29)
7. Sapphire (01:40)

Formis uit Polen werd opgericht door gitaristen Hubert Nowak en Mark Wozniak in april 2010, vlak nadat beiden na een muzikale samenwerking van vele jaren uit Iscariota stapten. Eerst moesten natuurlijk medebandleden gevonden worden, voordat een muzikale richting bepaald kon worden en aan materiaal gewerkt. Dat verliep uiteindelijk allemaal best soepeltjes, zodat nog in hetzelfde jaar het debuut in de vorm van mini-album / EP Perfect Excuse gepresenteerd kon worden. Aansluitend kon er vanaf januari 2011 opgetreden worden, vooral in het thuisland uiteraard.

Hoewel er geen nieuw materiaal is, wil Formis inmiddels proberen ook buiten de eigen landsgrenzen enige bekendheid te vergaren; zo is als mosterd na de (copieuze kerst-) maaltijd het (mini-) album Perfect Excuse ook op de WingsOfDeath burelen aanbeland. De muziek is zo on-Pools (geen standaard thrash / death) dat ik hier toch nog aandacht aan wil besteden. O ja, en mini album, want met zeven titels en een speelduur van 24 minuten zou ik dit geen full length durven noemen. De muziek bevat een redelijk technische, licht progressieve mix van vooral death en een beetje thrash metal. Als referentie denkt de band aan latere Pestilence, Death en Arch Enemy; ik durf het bijna niet te zeggen: ik zou daar een vleugje Dream Theater (bijvoorbeeld de brug van Leaders Of The Flesh) aan toevoegen; voor de rest kan ik me er best in vinden.

Perfect Excuse overtuigt me bij eerste beluistering al meteen. De niet te zwaar op de hand liggende, melodieuze en virtuoos uitgevoerde death metal is een plezier voor mijn oortjes. Ik hoofdschud, voettap en beweeg onmiddellijk mee met de stiekem best toegankelijke muziek. Ik moet toch vooral heel erg denken aan Death ten tijde van The Sound Of Perseverance, luister bijvoorbeeld maar eens naar R.I.P., dat nummer had daar zo op kunnen staan. Ook erg interessant is de toevoeging van wat vrouwelijke zanglijnen (van de mij verder onbekende Teresa Amroziak) tijdens By Accident, R.I.P. en The Round Table, die de eerste keer erg verrassend klonken.

Al met al hangt over de zeven tracks toch wel een erg zwaar Death sfeertje, wat dan weer de vraag oproept: is dit een kopie, of oprechte verering. Uiteindelijk klinkt de muziek me na een paar luisterbeurten nauwelijks nog origineel in de oren, omdat ik veel ervan denk te kunnen herleiden naar het latere werk van Chuck Schuldiner. Van de andere kant probeert Formis toch wel een eigen geluid te creëren door de toevoeging van de vrouwelijke zang bijvoorbeeld, en focust de band zich wel nadrukkelijk op het progressieve aspect (het al genoemde Leaders Of The Flesh bijvoorbeeld). En bovenal: de kwaliteit van het gebodene staat buiten kijf, deze muziek wordt zo sterk uitgevoerd dat ik daar geen negatief oordeel over kan en wil geven. Formis heeft me echt positief weten te verrassen, ondanks dat na een of twee luisterbeurten de grootste nieuwigheid er wel van af is. Wat ze bijvoorbeeld heel knap doen is de nummers compact houden, waardoor eventuele herhalingen / verveling uitblijven. Het blijft aangenaam vermaak, de kunst om 'ingewikkelde' muziek eenvoudig te laten klinken.