Glowsun - Eternal Season

• BandGlowsun [FR]
• TitelEternal Season
• Release datum28-09-2012
• LabelNapalm Records [AT]
• PromotorHard Life Promotion [NL]

Tracklist

01. Death's Face
02. Dragon Witch
03. Lost Soul
04. Reverse
05. The Thing
06. From The Sky
07. Sleepwalker
08. Monkey Time

Van de ene trip naar de volgende; in dit geval van My Sleeping Karma's Soma naar het mij tot nu toe onbekende Glowsun uit Lille, Frankrijk. Deze band bestaat sinds 1997 en is (na The Sundering uit 2008) nu 'pas' aan hun tweede volwaardige album toe. Eternal Season laat horen dat Glowsun met hun broeierige stoner bij label Napalm uitstekend op z'n plek zit.

Basisingrediënten: strakke stokslagen, een ronkende en brommende basgitaar, scheurend gitaarwerk en vette riffs. Heel af en toe wat zang, maar net als labelgenoten (en voorbeeld?) Karma To Burn heeft de band die niet echt nodig. Het instrumentarium staat als een huis, sober, degelijk, en staat garant voor onvervalst stonergeweld. Bezwerend in de kalmere gedeeltes, woest en grommend in de wildere passages, altijd mooi in evenwicht.

Opener Death's Face laat meteen horen wat Glowsun van plan is. Het is een fraai opgebouwde track, begint relaxed, tripperig en sluit mooi aan bij (ook al) labelgenoten My Sleeping Karma die ik hiervoor voor de kiezen heb gehad. Dus ook lichtelijk psychedelisch/hypnotiserend met een herhalende riff en melodie, en spacey geluidjes op de achtergrond. Tot na vierenhalve minuut een moddervette riff losbarst en de muziek in standje headbangen verandert; lekker hoor!

Dragon Witch vervolgt op het ingeslagen pad, een psychedelisch gitaarlijntje zet de toon op een basis van stevig drum – en basgeluid. Ook hier weer een omslag naar een dik aangezette riff, en een trillende bas die me haast van m'n stoel blaast. Dit is heavy! Ook horen we hier voor het eerst vocalen, enigszins weggestopt, een beetje zweverig. Maar wat een vette track.

Het zal gaandeweg het album blijken dat de momenten van tripperige passages en werkelijk oervette sludgy stonerriffs elkaar keurig blijven afwisselen. Hoe lekker het ook klinkt, na een paar nummers is die verrassing er natuurlijk wel af. Qua originaliteit gaat Glowsun dan ook geen monsterscore behalen, niks nieuws onder de gloeiende zon zogezegd, maar de uitvoering grijpt me zo bij de kl*ten dat ik dit album met plezier ga herbeluisteren.

Luistertip: het lange en behoorlijk gevarieerde Sleepwalker is wat mij betreft het stonermonster van het album. Piepend en scheurend sleurt dit nummer je langs verschillende gemoedstoestanden, waarbij de maagstreek regelmatig de nodige trillingen te verwerken krijgt van het logge geweld.