Hate - Solarflesh

• BandHate [PL]
• TitelSolarflesh
• Release datum01-02-2013
• LabelNapalm Records [AT]
• PromotorHard Life Promotion [NL]

Tracklist

01. Watchful Eye of Doom
02. Eternal Might
03. Alchemy of Blood
04. Timeless Kingdom
05. Festival of Slaves
06. Sadness Will Last Forever
07. Solarflesh
08. Endless Purity
09. Mesmerized

Hate, ook alweer zo'n bandnaam die je overal en altijd weer tegenkomt, er zijn er genoeg van. Hier gaat het over de Poolse brutal death metal veteranen, die al sinds 1990 actief zijn. Hun achtste album Solarflesh (met als ondertitel A Gospel Of Radiant Divinity) is net uit, en met zanger / gitarist Adam 'The First Sinner' Buszko stevig aan het roer, en sinds een aantal jaren en albums alweer een stabiele bezetting, weet elke liefhebber wel wat ie kan verwachten.

Het album begint met het lange en spannende intro Watchful Eye Of Doom, dat een beklemmende en duistere sfeer neerzet, en uiteindelijk naadloos doorloopt in de eerste echte track Eternal Might. Nog altijd is de toon dreigend en het tempo laag, bezwerend. Pas na ruim 1 minuut 40 barst de boel helemaal los en zijn de Polen niet meer te houden. De muziek barst uit z'n voegen van snelheid, energie en agressie, maar daarbij vergeet Hate nooit om verzorgd te blijven spelen. Hun technische vaardigheden staan buiten kijf, hoe bruut en lomp de muziek ook klinkt.

Dat vooral de vocalen en de onnavolgbare drumroffels het meest in het oor springen in het drukke geluid is evident, maar dat wil niet zeggen dat aan andere aspecten niet evenveel aandacht is besteed. Er wordt ruimschoots de tijd genomen voor de opbouw van de nummers, getuige de samples en intro's zoals ze gebruikt worden. Er wordt geen haast gemaakt om een nummer af te raffelen, ik zou de nummers niet compact willen noemen, maar juist door de verzorgde opbouw duurt geen enkel nummer, intro of passage te lang. Sterker nog, elk afzonderlijk moment draagt bij aan de algehele sfeer.

Zo doet aan het eind van Timeless Kingdom de grunt even een stapje terug, waardoor de gitaren ruimte krijgen om uit te blinken. Ook hierbij gaat Hate vooral sfeervol te werk, zodat het geluid niet te vol gepropt wordt. Titelnummer Solarflesh begint met een Spaans gitaarlijntje, een welkom rustpuntje. Ook vinden we in dit nummer een bijdrage in de vorm van een Arabische fluit, ook wel apart natuurlijk. En Festival Of Slaves begint met folkloristisch klinkend gezang. Het geeft in elk geval wel aan dat Hate openstaat voor het experiment en niet in herhaling wil vallen. Al blijven de hoofdrollen natuurlijk voor het mechanisch klinkende drumgeluid en bijpassend vocaal en gitaargeweld.

Naar het einde van het album toe wordt de muziek dan ook steeds (voorzichtig) experimenteler. Zo is Endless Purity nu eens niet zo'n overrompelende track, maar daardoor juist weer wel enorm duister, bedompt. De langgerekte gitaaraanslagen en lome drums creëren een doomy atmosfeer en laat dus horen dat Hate van meerdere markten thuis is. Het afsluitende Mesmerized lijkt helemaal af te wijken, met opnieuw een fraaie opbouw, bijzondere sfeer en zelfs vrouwenzang (de Griekse zangeres Androniki Skoulas); toch wel een bijzonder slotakkoord.

Wat naar verluidt echter het meest bijzonder zou moeten zijn krijgen we vooralsnog niet te horen. De normale uitgave van het album, zoals ook mijn promo-exemplaar, telt 9 nummers, maar er schijnt ook nog een limited edition aan te komen met drie extra nummers: Hatehammer, Venom en Fall Of All Icons. Zoals in diverse interviews naar voren is gekomen zijn dat een drietal tracks waarop Hate optimaal heeft geëxperimenteerd. Omschreven als een mix van dark ambient, industrial en triphop wekt het wel mijn nieuwsgierigheid, en ben ik in combinatie met hoe Solarflesh tot nu toe klinkt wel heel benieuwd in welk jasje Hate dit experiment gegoten heeft.