Irradiance - Dissidence

• BandIrradiance [FR]
• TitelDissidence
• Release datum31-12-2015
• LabelEigen beheer
• PromotorHard Life Promotion [NL]

Tracklist

01. Children's Game
02. The Soldier and the Child
03. Theorists of the Void
04. Another Day To Rebuild
05. Until The Last One
06. All My Days
07. Forget-Me-Nots
08. Her Cold Decision
09. Wandering In Autumn
10. Vain Bravery

Toegegeven, uw recensent van dienst heeft even zitten kauwen op wat zinnige woorden over het debuutalbum van het in Frankrijk gesitueerde Irradiance dat de titel Dissidence meekreeg. Wat Dissidence laat horen is uitermate aangenaam en het was geinig om alle invloeden te ontdekken en te benoemen. Maar waar staat zo'n band dan in het spectrum van alles wat er al eens op ons afgevuurd is? Dat was de vraag die ik mijzelf stelde. Zeker als de bandleden laten weten te willen streven naar originaliteit.

Ik sta soms stomverbaasd over de korte voorbereidingstijd van zo'n album want Irradiance is als band pas sinds 2014 een gegeven. Een sextet van geschoolde muzikanten dat direct daarna met een ambitieus conceptalbum op de proppen komt, is zonder meer een respectabel gegeven. Op het eerste gehoor dwarrelt het gebodene wat langs bekende gothic dingen als Therion, After Forever en Nightwish. De meest opvallende rol hierin is voor de innemende vocalen van zangeres Audrey die gemakkelijk schakelt tussen krachtig theatraal zangwerk en ijle sopraanpartijen. Dat het als geheel wat gestoeld wordt op riffs en ritmes die uit de neoklassieke proghoek komen, is goed voor de vaart in het album.

Zo gedijt het album gemakkelijk van het begin naar het eind. Het zijn de details die het album echt leuk maken. Zoals de jazzy intermezzo's die bijvoorbeeld in Childeren's Game opduikt. Of de voorzichtige elektronische loop in de achtergrond van het epische Theorists Of The Void. Links en rechts is prachtig strijkerswerk waarneembaar. In kleine doses wedijveren die partijen op effectieve wijze met het bekende keyboard- en gitaarsolowerk.

In een wereld waarin bombastische metal meestal vergezeld wordt door overdreven dichtgesmeerde producties is de transparante klankenwereld van Irradiance een ware verademing. De band laat weliswaar geen moment onbenut om met flink koper- en strijkerwerk de boel aan te kleden maar nergens overheerst het zoals bij de dure producties van de roergangers in het genre. Dat zoiets wellicht noodgedwongen is, laat ik in het midden. Maar wat mij betreft is deze naturel benadering een winstpunt.

Irradiance blijft weg van de gemakkelijke refreintjes. Zonder ontoegankelijk te worden geeft men een album weg dat per luisterbeurt weer meer aan invullingen openbaart. De mengelmoes van gothic, Symphony X-achtige proggy metal, jazz, electronica en andere dingen is erg aanstekelijk zonder dat je er erg in hebt.

Het concept zelf is wat minder prikkelend maar ach, in het huidige tijdsbeeld misschien toch nuttig om even op te pikken. Het gaat over een totalitaire staat en dan heb je wat dissidenten zeg maar. De rest laat zich raden. Op de eerder gestelde vraag wat dit nu in het spectrum brengt, heb ik verder eigenlijk alleen als antwoord dat het gewoon een heel plezierig ding is om naar te luisteren. Aanrader dus.