Killer Be Killed - Killer be Killed

• BandKiller Be Killed [US]
• TitelKiller be Killed
• Release datum09-05-2014
• LabelNuclear Blast [DE]

Tracklist

01. Wings of Feather And Wax
02. Face Down
03. Melting Of My Marrow
04. Snakes of Jehova
05. Curb Crusher
06. Save The Robots
07. Fire To Your Flag
08. I.E.D.
09. Dust Into Darkness
10. Twelve Labors
11. Forbidden Fire

“This is a very special project. It’s a one of a kind thing, with a lot of potential. The album is a mix of heavy, fast and melodic songs. It’s a bit of Sabbath-y doom, a bit of thrash, a bit of hardcore and punk”.

Of het altijd waar is weet ik niet. Als je vier gerenommeerde muzikanten een band laat vormen, moet het dan meteen een supergroep zijn. Als je de beste voetballers van de wereld in een elftal laat spelen, wil niet zeggen dat het dan het beste team van de wereld is. Supergroepen zijn er al velen geweest, maar er is er toch weer een bijgekomen. Of het tot toeren zal komen is maar de vraag of iedereen plaats heeft in zijn agenda.

Het is allemaal begonnen toen Max Cavalera en Greg Puciato (The Dillinger Escape Plan) de koppen voor een aantal dagen bij elkaar hebben gestoken, tezamen met een drumcomputer en een 4-track recorder. Naar buiten gekomen met een stuk of 15 demo tracks, gingen ze op zoek naar een geschikte drummer. Greg kwam op de proppen met David Elitch (The Mars Volta), iemand die alles kon spelen, van jazz tot metal, en alles wat ertussen zit. Als laatste werd Troy Sanders (Mastodon) toegevoegd. Ze omschrijven zichzelf als band als een perfecte mix van een legende, een gek, een beest en een Wookie. Wat hieruit voortkomt, is Killer Be Killed.

De muziek vond ik na de eerste luisterbeurten een erge Sepultura/Soulfly sound hebben, alleen met andere zangers. Ja, er zitten drie zangers in deze band, of eigenlijk twee zangers en Max. Enkele luisterbeurten verder blijft die sound nog steeds wel wat hangen alleen minder storend, niet dat ik een hekel heb aan beide bands, en beginnen de nummers beter op hun plaats te vallen. Greg en Troy klinken erg goed samen, en Max mag zijn longen uit zijn lijf schreeuwen op stukken waar dit nodig is. Ondanks dat er wel wat invloeden van alle bands hoorbaar zijn, is het een erg frisse plaat. Hoogtepunten zijn er genoeg, dieptepunten des te minder.

Luisteren die hap!