Moonsorrow - Jumalten Aika

• BandMoonsorrow [FI]
• TitelJumalten Aika
• Release datum01-04-2016
• LabelCentury Media Records [DE]

Tracklist

01. Jumalten Aika
02. Ruttolehto incl. Päivättömän Päivän Kansa
03. Suden Tunti
04. Mimisbrunn
05. Ihmisen Aika (Kumarrus Pimeyteen)
06. Soulless (Grave cover) (bonus)
07. Non Serviam (Rotting Christ cover) (bonus)

Wanneer ik zie dat een band getagd wordt als folkmetal wordt ik spontaan een beetje nerveus. Over het algemeen heb ik het niet zo op die huppelende fluitbespelende boomknuffelaars. In het geval van het Finse Moonsorrow hoef ik daar echter totaal niet benauwd om te zijn. Wat deze band te bieden heeft beschouw ik niet zozeer als folkmetal, eerder als aangenaam (atmo)sferische (black) metal. Al sinds 1995 houdt Moonsorrow zich bezig met deze tak van sport, het huidige album Jumalten Aika is dan ook al weer het zevende in de rij. Toch is de band hier nog niet eerder aan de orde geweest; hoog tijd om dat eens goed te maken dus!

Zoals bij zoveel folk, pagan, viking of heidense bands ligt de oorsprong van de muziek in de black metal. Moonsorrow is daar geen uitzondering op, en combineert de extreme metal met lokale (Finse) folktradities. Er wordt dan ook consequent in het Fins gezongen, de teksten gaan dan over oude mythes en legendes uit de rijke Scandinavische historie. Jumalten Aika betekent dan ook: de tijd, of het tijdperk, van de Goden. Opvallend genoeg staat het lokale karakter het internationale succes niet in de weg: Moonsorrow is een graag geziene gast op de internationale podia.

De basis van de muziek van Moonsorrow ligt wat mij betreft ook in het verleden. Waarbij - ik zou bijna zeggen voor de hand liggend - het vooral Bathory is dat model lijkt te hebben gestaan voor de muzikale koers van de Finnen. De band komt er dan ook eerlijk voor uit dat met name de stoere Viking-periode nog altijd een invloed is. Het epische aspect komt hier zeker vandaan. Het zijn dan vooral elementen als de meerstemmige zang en de bombastische aanpak (episch toetsenwerk) die tot de verbeelding spreken. Ik vind de muziek van Moonsorrow, ondanks de regelmatig 'ruige' aanpak, over het geheel genomen dan ook verrassend toegankelijk klinken. Met de korte track Suden Tunti natuurlijk als meest sprekende voorbeeld.

Die toegankelijkhied verwacht je misschien ook niet bij een eerste blik op de tracklist: vijf titels met een speelduur van ruim over het uur (zonder de twee bonustracks dan nog, die als aparte CD bij een uitgebreidere versie van het album verkrijgbaar zijn). Toch zijn het juist die lange nummers die de meest prachtige plaatjes voortoveren. Wanneer ik me helemaal laat gaan in met name de rustiger passages leidt dat tot een zekere kalmte. Hoe donker de sfeer ook is. Waarmee ik niet aan wil geven dat dit een rustig album is hoor, want agressie en atmosfeer zijn keurig in evenwicht; ook de ziedende black metal-passages, zelfs blasts, ontbreken niet. Maar ook die ruigheid of agressie past dus in het totaalplaatje, en is 'gewoon' een onderdeel van de sfeer zoals die wordt neergezet.

Ik vind Jumalten Aika dan ook vooral luister-muziek, maar goed, dat is zoals ik het benader. Sfeervolle muziek die plaatjes schildert, die je zelf als het ware kunt invullen. Geen achtergrondmuziek, want daar is het weer te intens voor. Ik vind het gewoon mooi gedaan; maar ik kan me voorstellen dat ieder hier z'n eigen gevoel bij heeft.