Nocrul - The Darkness Of Mankind

• BandNocrul [GB]
• TitelThe Darkness Of Mankind
• Release datum05-01-2015
• LabelEigen beheer

Tracklist

1. Night Lords
2. Sons Of The Sunless World
3. Children Of Misrule
4. We Are Legions
5. From The Fires Of Betrayal
6. Planet Of The Eternal Darkness
7. Crown (Samael cover)

The Darkness Of Mankind is de tweede release van een vrij obscuur gezelschap - of eigenlijk is het een duo - dat schuilgaat onder de naam Nocrul. De eerste release was EP The Four Riders Of The Apocalypse die verscheen in 2013. Drijvende kracht achter deze band is de Hongaarse multi-instrumentalist Khrul, die ook actief was en/of is met bands als Ater Tenebrae, Witchcraft, Funebre, Shadowthrone, Vorkuta en nog een hoop anderen. Bij veel van die bands, zoals ook hier bij Nocrul, wordt hij vergezeld door vocalist Noctis. Overigens zijn dit allemaal van oorsprong Hongaarse black metalbands, al opereert Khrul tegenwoordig vanuit Londen.

Lopende bandwerk zou ik het nog net niet noemen, maar muzikanten die zo productief zijn in de black metalscene nemen, zoals ook in het geval van Khrul/Nocrul, vaak niet echt de moeite om veel af te wisselen in hun muzikale uitingen. De black metal van Nocrul is dan ook behoorlijk voorspelbaar en eendimensionaal. Traditionele black metal, boosaardig, een duistere sfeer, wel goed afwisselend in snelheid, en op z'n tijd een vleugje melodie. Gelukkig niet zo kaal als veel soortgelijke black, de muziek is geschreven voor twee gitaren, en heel soms komt er zelfs een toetsenlijntje doorheen. De zang is navenant evil, een rasperige krijs, afgewisseld met een 'rustiger' praatzang. Verder valt het me op dat de nummers aan de prettig korte kant zijn.

Night Lords begint, en valt me nog niet eens tegen. Een lekker donker nummer, met de juiste afwisseling tussen snelle black en het genoemde vleugje melodie. De riffs zijn afwisselend, net als de sfeer, zeker ook qua zang. Sons Of The Sunless World vind ik hierna al een stuk eentoniger, vooral het hoempa drumwerk vind ik wat saai; wel maakt het intermezzo met de toetsen wat goed. Children Of Misrule is vervolgens een sfeervol slepende track, waar opnieuw niet veel afwisseling in zit. Opnieuw een break met toetsen; dat wordt voorspelbaar. Net als het wat simpele drumwerk trouwens, getuige ook weer We Are Legions.

From The Fires Of Betrayal heeft hierna wel een beetje een 'blij' intro, maar vervalt al snel in de gewoontes van de voorgaande tracks. Ok, de duistere sfeer doet het prima, maar kan de eenvormigheid van de diverse nummers niet verbloemen. Daar kan zelfs Samael's Crown niks meer aan veranderen, ik vind het origineel echt beter, Nocrul voegt er niks aan toe. Nou ja, mijn conclusie had ik al een beetje gegeven: op zich vervaardigt Nocrul prima black metal. Productioneel, muzikaal en vocaal in orde, maar totaal geen eigen smoel, of verrassende wendingen in de muziek. Gemiddeld dus.