Loading...

Rorcal / Process Of Guilt - Split

Gepost in Reviews door Chris van der Aa op 21-12-2014

Tracklist

Rorcal
01. IX
02. XI
03. X
Process Of Guilt
04. Liar (Movement I)
05. Liar (Movement II)
06. Liar (Movement III)

Een split-album op een CD-R - naast de digitale promo - van het Franse label Lost Pilgrim Records, met daarop twee bands die ik niet ken. Spannend. Gelukkig wel wat info er bij, die dan weer gaat over de vinyl-uitgave.

Rorcal is een Zwitserse band die zich sinds 2006 bekwaamt in het spelen van een doom/sludge/posthardcore/black metal mengelmoesje. Van hen verschenen eerder al onder anderen drie full-lengths en een heel zwikkie EP's en splits. Process Of Guilt is afkomstig uit Portugal, actief sinds 2002, en speelt in de basis eveneens doom met sludge kenmerken, hedendaagse doom zeg maar. Ook deze band heeft al drie albums op het palmares. Gezamenlijk brengen beide bands ruim een half uur aan muziek, keurig verdeeld over elk drie titels.

Rorcal trapt af met IX, waarbij mijn eerste indruk geen beste is. De muziek klinkt me in de oren als wat rommelige black metal, waar postrock/sludge in verwerkt zitten. Chaotisch, apokalyptisch zijn sleutelwoorden hier, waardoor de muziek ook een soort van noisy effect meekrijgt. Het is een aardige bak ellende die over de luisteraar wordt heengestort. Van de doom-invloeden is hier niks terug te horen, of het zou de duistere ondertoon moeten zijn, want die is er zeker.

XI heeft wat vertragingen in het nummer, waardoor deze net wat beter te behappen is, maar een feest om dit te beluisteren vind ik het nog altijd niet. Daar brengt ook X geen verandering meer in, ondanks een iets meer uitgediept geluid en atmosferische passages. Rorcal is echt niet mijn ding met hun brei van geluid en drie redelijk inwisselbare tracks. Overigens heb ik geen idee of ik de track-volgorde goed heb, de bijgevoegde info is daar niet eensluidend over.

Dan Process Of Guilt. De Portugezen brengen ons een lekker vuig potje noisy sludge-doom, zoiets dan toch. Net zo smerig als Rorcal, maar dan 20 tempo's lager. Hun Liar is weliswaar in drie stukken (Movement I tot en met III) gehakt, maar laat zich prima beluisteren als een lange track. U begrijpt het al, dit bevalt me een stuk beter. Lekker opgebouwd, spanningsboog, veel herhalingen van de smerige riffs; en ondanks de gruizigheid een prima geluid die goed bij dit soort klanken past. Wanneer Liar zich eenmaal heeft vastgebeten laat ie ook niet meer los. Ik denk dat ik eens wat meer materiaal van Process Of Guilt ga opzoeken.

Op zich begrijp ik het bij elkaar brengen van deze twee op een split wel, al vind ik de verschillen groter dan de overeenkomsten. Ik ben ook wel benieuwd of er mensen zijn die beide bands gelijkelijk weten te waarderen. Hoewel ik de bedoeling van de muziek van een band als Rorcal best snap kan ik er niet zo veel mee. Geef mij maar de slome uitvoering van Process Of Guilt, net zo apokalyptisch, maar prettiger te verteren.

Rorcal:

Bruno da Encarnaçao - Bas

Ron Lahyani - Drums

Diogo Almeida - Gitaar

JP Schopfer - Gitaar

Yonni Chapatte - Zang

Process Of Guilt:

Custodio Rato - Bas

Gonçalo Correia - Drums

Nuno David - Gitaar

Hugo Santos - Zang, Gitaar