Saint Vitus - C.O.D.

• BandSaint Vitus [US]
• TitelC.O.D.
• Release datum16-08-2013
• LabelSeason of Mist [FR]

Tracklist

01. Intro
02. Children of Doom
03. Planet of Judgement
04. Shadow of a Skeleton
05. (I Am) The Screaming Banshee
06. Plague of Man
07. Imagination Man
08. Fear
09. Get Away
10. Bela
11. A Timeless Tale
12. Hallow's Victim (Exhumed)
13. To Breed a Soldier (bonus track)
14. The Chameleon (bonus track)

Black Sabbath? Wat is dat? Zou deze legendarische band nooit bestaan hebben, dan zou mogelijk Saint Vitus de koning zijn van de occulte doom rock/metal. Sinds 1978 al teisteren deze Amerikanen op zware, logge wijze de internationale muziekscene. Nooit heeft een band zo opzichtig, nadrukkelijk gehengeld naar een titel die al lang vergeven was. En toch zul je van mij, en alle liefhebbers met mij, geen kwaad woord horen spreken over het overduidelijk na-apen van de oorspronkelijke meesters. De band is natuurlijk ook niet voor niks genoemd naar een Black Sabbath nummer. En hoewel niet vernieuwend, Saint Vitus is zo nadrukkelijk zichzelf dat dat ook gewoon mag en kan.

Zo begon ik vorig jaar mijn bespreking van het comeback album Lillie F-65 van deze Amerikaanse Masters Of Doom. Het was het Franse label Season Of Mist dat Saint Vitus dit tweede leven gunde. Hetzelfde label brengt nu ook de twee laatst uitgebrachte albums van voor de split in 1996 opnieuw uit: C.O.D. (Children Of Doom) uit 1992 en Die Healing (1995). Normaal gesproken besteden we niet zo veel aandacht aan dergelijke heruitgaves, maar als liefhebber van deze authentieke doomband wilde ik deze kans toch niet laten liggen.

C.O.D. is om een welbepaalde reden een bijzonder album van Saint Vitus. Het is het enige album waarop niet originele zanger Scott Reagers (1978-1986) of diens opvolger Scott 'Wino' Weinrich (1986-1991) als zanger te horen is. In 1991 besloot 'Wino' te stoppen met Saint Vitus om zich (weer) te concentreren op zijn andere band The Obsessed. Een vervanger werd gevonden in de Zweed Christian Linderson. Diezelfde zanger kwamen we trouwens recentelijk ook tegen in de review van het Goatess debuutalbum, iets meer over hem is daar te lezen.

C.O.D. is dus het enige album met Linderson, en wordt om die reden door de liefhebbers vaak niet gerekend tot de betere Saint Vitus albums. Niet helemaal terecht naar mijn mening. Met de vrij herkenbare, krachtige vocalen is niets mis, en ook qua muziek komen alle vertrouwde elementen voorbij. Wat mogelijk ook niet hielp is het gegeven dat het album indertijd is geproduceerd door Don Dokken, toch niet echt een muzikant met een vergelijkbare achtergrond.

Deze heruitgave bevat de volledige CD-versie van het album (de LP-versie bestond vanwege de lengte 'slechts' uit de eerste acht tracks), aangevuld met twee nummers van een titelloze demo die met Linderson werd opgenomen voor aan C.O.D. werd begonnen. To Be A Soldier en Chameleon maken daarmee het Linderson-tijdperk compleet, want voor het volgende album Die Healing werd zanger van het eerste uur Scott Reagers weer van stal gehaald. Scott Weinrich verscheen pas weer tijdens de laatste hereniging ten tonele.