Selene - Among the Frozen
- Selene [GB]
- Among the Frozen
- 16-07-2013
- Eigen beheer
Tracklist
1. Peace of Mind (04:55)
2. 'Til the Shadows (04:28)
3. End of It All (03:33)
4. Ghost (02:52)
5. The Codex (04:04)
6. Rain (04:10)
De Noord-Ierse band Selene is naar mijn bescheiden inzicht een voortzetting of afgeleide van het hier eerder besproken Gate XIII. De basis van de band is namelijk dezelfde en bestaat uit multi-instrumentalist en componist John Connor en zangeres Shonagh Lyons. Deze 'nieuwe' band brengt onder de naam Among The Frozen hier haar debuut EP uit.
Selene vervaardigt (zeer) melodieuze symfonische metal. Nightwish is de eerste naam die me te binnen schiet bij het beluisteren, dit blijkt een behoorlijk goede referentie, terwijl ook Epica wel redelijk in de buurt zit. De melodieuze klanken van Selene worden aangedreven door een basis van catchy gitaarriffs, veel orkestraal toetsenwerk en obligaat getrommel, waaroverheen de luchtige operazang kan excelleren. Dat doen ook de vele gitaarsolo's, die de nummers zeker een meerwaarde geven.
Piece Of Mind opent het bal, en doet dat voortvarend. Een orkestraal intro schakelt al snel een tandje hoger, we horen gelaagde gitaar- en toetsengeluiden, met daarbovenop nog een heldere en sterke zangstem. De muziek is behoorlijk catchy, ondanks de drukte die af en toe een beetje dreigt toe te slaan. Productietechnisch is dit dus prima gedaan, al vind ik de ritmesectie er maar bekaaid van af komen. Die lijkt eigenlijk van minder belang binnen deze muziek, of bij de bedenker ervan. Het gitaarwerk komt des te meer naar voren, en lijkt me samen met de orkestratie dan ook het sterkste punt van deze band.
Het tweede nummer 'Til The Shadows is een beetje meer laid back, nog wel redelijk uptempo, maar veel minder druk; en tegelijk wat minder interessant wat mij betreft. Dit is me iets te braaf. Tijdens de, overigens prima, gitaarsolo klinkt het nummer wel erg kaal, daar kan zelfs de sporadisch ingezette piano niks aan veranderen. End Of It All laat zelfs wat violen horen, maar introduceert daarnaast ook mannelijke vocalen. Qua duet op zich prima, maar die zang op zich overtuigt niet. Buiten dat ligt het tempo me niet, het nummer lijkt op een of andere manier niet vooruit te branden.
Wat volgt is de korte piano ballad Ghost, die wat mij betreft sterk wordt ingezongen. Als compositie een beetje saai, zonder echte climax, maar overtuigend gebracht. Het instrumentale The Codex is een vrijwel volledig gitaar georiënteerd nummer, dat op zich wel ok in elkaar zit, maar een beetje een vreemde eend in de bijt is op deze EP. Niks symfonisch, geen zang, geen toetsen, 'gewoon' een old school gitaarsolo. Afsluiter Rain doet een beetje denken aan alternatieve rockmuziek, wat mij betreft niet het sterkste nummer van deze EP.
Among The Frozen ging met Piece Of Mind veelbelovend van start, maar dat niveau wordt naar mijn mening niet deze hele EP vastgehouden. Selene laat horen van meerdere markten thuis te zijn, misschien is dat juist wel het probleem. De zes tracks lijken elk een eigen invalshoek te hebben, waardoor structuur en richting ontbreken. Kwalitatief in orde, maar het is mij niet helemaal duidelijk wat deze band nu precies wil.
