Loading...

Triumvir Foul - An Oath of Blood and Fire

Gepost in Reviews door Chris van der Aa op 15-05-2015

Tracklist

kant A
I The Vacuum of Knots (03:59)
II Abhorrent Depths (04:03)
kant B
III Silence Continuum (04:23)
IV Embalmed (Autopsy Cover) (03:23)

Triumvir Foul is een mij tot nu toe onbekende death metalband uit Portland, Oregon, VS. Band is misschien te veel gezegd, het betreft hier een duo, dat sinds vorig jaar onder deze naam musiceert. Beide heren zijn hiervoor en hiernaast ook actief (geweest) met bands als Ash Borer, Urzeit en Cerebrate, voornamelijk in de black metal scene.

Als Triumvir Foul laten de heren voor het eerst van zich horen middels demo An Oath of Blood and Fire - op cassette, 100 stuks handgenummerd - uitgebracht in april 2014; en inmiddels uitverkocht. Deze band/demo is opgepikt door het Poolse Third Eye Temple, dat in maart van dit jaar de vier nummers op een 7" zwaar vinyl single heeft geperst, die op zijn beurt door de Poolse promotor ons onder de aandacht is gebracht. Uiteraard is naast deze old school uitgaves de muziek ook 'gewoon' digitaal verkrijgbaar.

Om het genre dat dit duo voortbrengt te duiden hoeven we in de basis alleen maar te kijken naar de vierde track op deze single: een coverversie van Autopsy's Embalmed - al een underground klassieker sinds het verscheen op hun allereerste demo uit 1987. Solide, smerige death metal uit de oude school dus, waarbij toch ook het authentieke Zweedse geluid niet ver weg is. Ik noem even buzzsaw gitaargeluid en d-beat, en het plaatje van dit iconische subgenre zal wel compleet zijn denk ik. Nou ja bijna dan: daar zorgt uiteindelijk de door de echo-machine gehaalde zang wel voor.

Nee, de muziek zit zeker niet al te ingewikkeld in elkaar; en nee, de originaliteitsprijs gaat Triumvir Foul ook niet winnen. Maar verdomd, wat luistert dit weer lekker weg! De productie is ook zo verrukkelijk authentiek ouderwets en ranzig, dat je je al gauw in de tijd terug waant van de eerste primitieve death metal. Af en toe horen we een black randje, zeker in de spaarzame snellere passages. Dat komt de duistere sfeer alleen maar ten goede; over het algemeen overheersen de tragere, slopende stukken. Rauwe, eerlijke muziek.

Mike "Cedentibus" - drums

R.F. "Ad Infinitum" - gitaar, bas, zang