Vermis Mortem - Evil never Dies

• BandVermis Mortem [BR]
• TitelEvil never Dies
• Release datum25-02-2014
• LabelEigen beheer

Tracklist

01. Intro (instrumental)
02. I Hate The World
03. Bestial Warfare (instrumental)
04. Genocide (Evil Never Dies)
05. On The Dark Planes of Existence

Vermis Mortem is sinds 2013 een Braziliaans black metal-duo bestaande uit gitarist Thanatos en bassist/brulboei Marcelo the Evil One. Die laatste is ook verantwoordelijk voor de opnames, productie, mix en mastering; en daarnaast ook nog voor de muziek en teksten en het artwork. Laten we hem maar beschouwen als de drijvende kracht achter deze 'band'. Overigens zitten deze heren ook nog samen in de death metalband Behavior. Evil Never Dies is de debuut-demo/EP van Vermis Mortem. Deze is sinds februari 2014 op kleine schaal verspreid, en later dat jaar op geperst CD'tje tot ons gekomen, helaas zonder enige begeleidende info omtrent release of iets dergelijks.

Op dit stukje huisvlijt treffen we vijf titels aan, bestaande uit twee instrumentale intro's en drie 'echte' nummers. Deze drie laten zich omschrijven als redelijk simplistische black metal uit de oude school. De band werkt zich in zo'n 15 minuutjes door knarsende en schurende black, met de nodige thrash- en death metal ondertoontjes. De intro's geven de boel een evil sfeertje mee, de nummers zelf klinken ook lekker duister. Zonder zich te bekommeren om productionele oneffenheden of muzikale hoogstandjes is dit gewoon de meest pure vorm van extreme metal. Gelukkig niet in de zin dat de productie gruizig is en de muziek verzandt in een brei. Dat valt Satan zij dank reuze mee, de uitgestorte klanken zijn prima het aanhoren waard zelfs.

Na het donkere Intro - dat klinkt alsof het is opgenomen in een afgelegen grot, met z'n galm, duister synth-laagje en onsamenhangend geschreeuw/fluister, en daarmee een spooky effect bereikt - is I Hate The World het eerste nummer, dat overduidelijk de mosterd heeft gehaald bij lang vervlogen Venom / Hellhammer-tijden. Het zijn de zogenaamde powerchords die blijven hangen, terwijl bas en drums een al even eenvoudige basis leggen. Bestial Warfare is niet meer dan wat inleidend getrommel, voordat Genocide (Evil Never Dies) in volle glorie losbarst. Een kort, weinigzeggend nummertje dat schier eindeloos het refrein Evil Never Dies herhaalt, bijna zonder enige context.

On The Dark Planes Of Existence begint ook weer met een uitgebreid intro om de sfeer er in te brengen, al krijgt het intro deze keer geen eigen titel mee. Dit is wel een lekker vet nummer, rauw, evil; voor de verandering een 'echte' compositie. Al zeurt gedurende dit nummer wel regelmatig Refuse/Resist van Sepultura door m'n hoofd; de gitaarlijnen lijken me vrij overeenkomstig.

Al met al is Evil Never Dies niet eens zo'n slecht underground/eigen beheer-debuut. Ok, er mankeert wel een en ander aan, maar dat hoort juist ook bij de charme ervan. De productie valt me uiteindelijk nog best mee, er is prima naar deze muziek te luisteren. Ook het bespelen van de instrumenten valt in goede aarde. Qua sfeer zit het hier wel goed, dat is het grote pluspunt van de EP. Maar compositorisch rammelt het van alle kanten, daar is denk ik nog wel de meeste winst te behalen voor het duo Vermis Mortem.