Loading...

Watain - The Wild Hunt

Gepost in Reviews door Chris van der Aa op 26-08-2013

Tracklist

01. Night Vision
02. De Profundis
03. Black Flames March
04. All That May Bleed
05. The Child Must Die
06. They Rode On
07. Sleepless Evil
08. The Wild Hunt
09. Outlaw
10. Ignem Veni Mittere
11. Holocaust Dawn

Dat ik geen uitgesproken black metal kenner of liefhebber ben mag inmiddels bekend worden verondersteld. Ik schuw echter het experiment niet, en word graag van mijn vooroordelen ontdaan door een band die deze muziekstijl net wat anders benadert dan de 'true' liefhebber graag zou zien. Een band die net wat extra's of anders heeft. Watain voldoet behoorlijk aan deze aankondiging, het is/was voor mij dan ook zeker geen straf om het nieuwe album The Wild Hunt te mogen bespreken. Zoals gezegd, de vooroordelen waren er al, maar dit is mijn echte kennismaking met deze band, vandaar ook even een introductie; Watain is hier sowieso nog niet echt vaak aan bod gekomen.

Watain is een Zweedse black metalband uit Uppsala, Zweden, opgericht in 1998. De naam van de band is afkomstig van een opname van de Amerikaanse black metal band Von. Nadat de band enkele demo's had opgenomen kwam in 1999 de EP The Essence of Black Purity uit. Hierna kwam de band onder contract te staan bij het Franse label Drakkar Productions waarbij ze twee albums zouden uitbrengen: Rabid Death's Curse uit 2000 en het drie jaar later opgenomen album Casus Luciferi. Het derde album bracht de band in 2007 uit bij Seasons of Mist. In 2010 werd dit album opgevolgd door Lawless Darkness, dat gerust beschouwd mag worden als de doorbraak voor Watain. Voor dit album ontving de band bijvoorbeeld begin 2011 een Zweedse Grammi-award in de categorie 'Beste hardrockband'. Dit zegt wel wat over de veranderde status van een band die ooit als extreem in woord en daad werd afgeschilderd. Een beeld dat vooral is ontstaan door de intense live optredens van de band.

Watain heeft dan ook een behoorlijke groei doorgemaakt in de loop der jaren, dat goed tot uiting komt op het meest recente werkstuk The Wild Hunt. Gebleven zijn de ijzingwekkende zang/krijs, het scherpe gitaargeluid en de dreigende sfeer (De Profundis, Sleepless Evil, Outlaw, met 'native american' dansje). Tegelijkertijd horen we een band die meer variatie aan de muziek toevoegt, en nadrukkelijk niet wil blijven hangen in het verleden van een uitgekauwde muzieksoort met bijbehorende verwachtingen. Natuurlijk zijn die er ook wel, waarbij vooral qua thematiek religie het moet ontgelden.

Het beste voorbeeld van de 'nieuwe' aanpak is het lange They Rode On, het eerste nummer dat de band geschreven schijnt te hebben na hun lange wereldtour. Het is een echte ballad(!), zeer melodieus, met cleane zang en fraai gitaarwerk en -solo's, een tikje bombastisch naar het einde toe. Ik moest stiekem zelfs denken aan Nothing Else Matters van Metallica (gniffel), of Where The Wild Roses Grow van Nick Cave. Qua sfeer ingetogen en toch zo donker. Stiekem best een mooi liedje dit. Ik vraag me ter plekke af of de band dit ook live gaat spelen ….

Zo zijn er wel meer van die melodieuze momenten op deze plaat, intro Night Vision geeft dat ook al min of meer prijs. Nummer als All That May Bleed en The Child Must Die geven toch wel behoorlijk goed de huidige veelzijdigheid van Watain weer. Niks eendimensionale black metal, maar goed uitgedachte nummers vanuit een diversiteit aan invalshoeken. Titelnummer The Wild Hunt is ook zo uitgesproken melodieus, idyllisch bijna, zo enorm sfeervol. Al is uiteraard nog regelmatig goed te horen dat er duisternis bezongen wordt. Ook fraai in deze context is de zeer sterke opbouw van Ignem Veni Mittere.

Afsluiter Holocaust Dawn is een heerlijk slepend nummer, dat het beste van Watain naar boven brengt, en waarin de diverse invalshoeken en inzichten goed samenkomen. Donderend, vlijmscherp, maar dus ook enorm sfeervol. Al heb ik het idee dat qua geluid/productie het scherpste er inmiddels wel af is, een toon die al gezet werd met het vorige album Lawless Darkness. Het zal de band in de loop der jaren wel de nodige die hard fans gekost hebben, maar ik neem toch aan dat Watain er de nodige pure muziekliefhebbers voor terugkrijgt. Ik ben in elk geval om, ik ben overtuigd van de kunde van Watain, dat met The Wild Hunt een enorm afwisselend en vooral sferisch sterk album heeft uitgebracht.

Erik Danielsson - zang, bas

Håkan Jonsson - drums

Pelle Forsberg - gitaar