Argus - Boldly Stride The Doomed

• BandArgus [US]
• TitelBoldly Stride The Doomed
• Release datum2011
• LabelCruz Del Sur Music [IT]

Tracklist

Abandoning the Gates of Byzantium : 2:37
A Curse on the World: 5:25
Wolves of Dusk: 6:22
The Ladder: 5:28
Durendal: 7:18
42-7-29: 6:55
Boldly Stride the Doomed: 2:30
Fading Silver Light: 4:36
Pieces of Your Smile: 11:19
The Ruins of Ouroboros : 2:36

Argus uit Pennsylvania (USA) bestaat sinds 2005. Zoals zoveel bands wordt Argus in hun thuisland nauwelijks begrepen, de band beschikt dan ook over een uitgesproken Europees geluid. Het eerste werk van de band, een titelloze zelf opgenomen demo (2007) werd dan ook op niet al te grote schaal bekend. In 2009 zag een eerste volwaardige cd het levenslicht (simpelweg getiteld Argus), deze zorgde ervoor dat de band aan een underground status kon gaan werken. Veel live spelen, hard werken en mond op mond reclame moest de rest doen. Uiteindelijk werd het debuutalbum behoorlijk ontvangen en kreeg Argus de kans om een opvolger te gaan opnemen. Deze is er dan nu in de gedaante van Boldly Stride The Doomed, te verschijnen op 13 mei via Cruz Del Sur Music.

Het album opent met het akoestische instrumentaaltje Abandoning The Gates Of Byzantium, met een thema dat we later nog een keer tegen zullen komen. Met A Curse On The World gaat het dan echt van start. Dit nummer laat zich denk ik het beste omschrijven als een twingitaar aanval a la Thin Lizzy in hun beste tijd. Ook het zeer aanwezige baswerk en de gitaarsolo gaan helemaal richting die tijd. Invloeden uit de NWOBHM zijn dan eigenlijk ook niet uit deze muziek weg te denken. Het volgende nummer Wolves Of Dusk doet namelijk behoorlijk aan een band als Iron Maiden denken, of noem al die andere Britse bands maar uit die periode. Let hier maar eens op de gitaarriffs en de basloopjes.

Wat maakt Argus dan zo bijzonder? Ten eerste is daar de opvallende, ongepolijste strot van Butch Balich, die het geheel een rauwere feel meegeeft. En ten tweede, al komt dit in de eerste paar tracks nog niet zo naar voren, de doom invloeden die zo kenmerkend zijn voor deze band. Vanaf The Ladder echter hoor je meteen dat Argus niet zozeer uptempo jaren '80 heavy metal speelt, maar dus ook met twee benen diep in de doomgrond staat. De riffs worden wat zwaarder, het tempo wordt terug geschroefd en de sfeer donkerder. Wat wel regelmatig voorbij blijft komen is het typische dubbelloops gitaarwerk, een band als het al eerder genoemde Thin Lizzy blijft mij toch af en toe door het hoofd gaan (bijvoorbeeld het begin van Durendal of het korte, vlotte titelnummer).

Het absolute prijsnummer van Boldly Stride The Doomed is voor mij persoonlijk toch echt Pieces Of Your Smile, een ruim elf minuten durend episch doom avontuur. Het is (overigens samen met 42-7-29) het meest duistere en heavy nummer op de cd, wat een power! Argus lijkt hiermee nog wat verder terug te gaan in de tijd en komt uit bij de klassieke Black Sabbath. Maar dan wel met dat o zo fraaie twin gitaarwerk. Zoals ik het omschrijf lijkt het misschien of Argus twee totaal verschillende genres speelt op deze cd, maar dat is niet zo. Het is eerder een mengvorm van de genoemde stijlen, die door de band naadloos worden samengesmeed. Op de manier zoals zij het brengen klinkt het allemaal heel logisch. Het album eindigt trouwens zoals het begon, met hetzelfde akoestische thema als de opener, nu aangevuld met wat elektrische gitaar. De cirkel is rond. En ik heb genoten van een album met authentieke doom/heavy metal, gecombineerd met hedendaagse power.