Loading...

Tankard - A Girl Called Cerveza

Gepost in Reviews door Edwynn op 20-07-2012

Tracklist

01. Rapid Fire (A Tyrant's Elegy)
02. A Girl Called Cerveza
03. Witch Hunt
04. Masters Of Farces
05. The Metal Lady Boy (feat. Doro)
06. Not One Day Dead (But One Day Mad)
07. Son Of A Fridge
08. Fandom At Random
09. Metal Magnolia
10. Running On Fumes

De Duitse oerthrashers van Tankard zijn uit een prehistorisch gesteente gehakt dat met geen kanon kapot te krijgen is. Gewoon het eerste album uitgebracht in 1986. Midden in de hoogtijdagen van het thrashgewoel dat vanuit de Verenigde Staten en vanuit Duitsland op de toenmalige populatie losgelaten werd. Daarna gewoon stug doorgaan met de toen ingezette koers. Ook wanneer die koers helemaal niet populair meer was. Helemaal tot diep in 2012. Niks flauwekul met koersveranderingen of uit elkaar gaan en daarna via een reünietoer weer een album uitkakken. Nee, gewoon altijd maar doorgaan. Op het vijftiende album A Girl Called Cerveza stelt Tankard haar nieuwe vlam voor. En dat terwijl we haar al zolang kennen.

Tankard staat dus op het nieuwe album nog immer garant voor stevige, Duits gewortelde thrash met veel gevoel voor bier en whisky. Wat dat betreft opent A Girl Called Cerveza best verrassend met het tamelijk serieuze, zeg maar gerust epische Rapid Fire (A Tyrant’s Elegy). Deze opzwepende opener herinnert zeer regelmatig aan Iron Maiden en gaat erin als koek. Vanaf het navolgende titelnummer is het weer bier en tieten wat de klok slaat. Tussen de wilde, vloeibare avonturen zoals uiteengezet in Son Of A Fridge of Running On Fumes valt The Metal Lady Boy het meest op. Een hilarische track waarop niemand minder dan Doro Pesch de vocale degens kruist met Gerre. Houden we nog het vlammende Witch Hunt over waarin bijtende riffs ook nog voor wat gezonde thrashagressie zorgen. En ook Not One Day Dead (But One Day Mad) hakt er lekker op los.

Gedurende het gehele album wordt een fors tempo aangehouden en dat zorgt voor een gedreven en energieke uitstraling. Tankard heeft na al die jaren nog altijd lol in het spelen en dat hoor je terug. Deze tien zomerse thrashbierbommen zijn prima voor te stellen in een gezellige festivalsetting waar meer bier de grond raakt dan in slokdarmen verdwijnt en waar zwetende lichamen gemoedelijk tegen elkaar aan knotsen.

Essentieel is het allerminst. En wie zich Zombie Attack of The Meaning Of Life voor de geest kan halen, kan prima uitrekenen wat er op A Girl Called Cerveza allemaal gebeurt. Dat neemt niet weg dat er kwalitatief gezien nog best een stevig potje gebroken wordt. Liefhebbers van jaren '80 thrash met een knipoog kunnen gerust thuiskomen met de nieuwe Tankard.

Gerre - vocals

Frank - bass

Olaf - drums

Andy - guitar