Vulture Industries - The Tower

• BandVulture Industries [NO]
• TitelThe Tower
• Release datum27-09-2013
• LabelSeason of Mist [FR]

Tracklist

01. The Tower
02. Divine - Appalling
03. The Hound
04. Blood on the Trail
05. The Dead Won't Mind
06. A Knife between Us
07. The Pulse of Bliss
08. Sleepwalkers
09. Lost among Liars
10. Blood Don't Eliogabalus (bonus)

In de jaren '90 werd in het Noorse Bergen de band Dead Rose Garden opgericht. Vanuit deze omgeving van bergen, fjorden en regen verwachten we al gauw black metal, maar die aanname kan al snel de prullenbak in. De band evolueerde zich in een paar jaar tijd tot Vulture Industries (sinds 2003), een band die garant zal blijken te staan voor een moderne potpourri van heavy rock- en metalstijlen. Met The Tower presenteert de band het derde volwaardige album.

Bergen en een toren hebben een ding gemeen: eenmaal bestegen en/of beklommen heb je een uitgebreid overzicht. Dit lijkt haast wel de inspiratie voor Vulture Industries voor de manier waarop ze zich voortbewegen doorheen het uitgestrekte muzikale landschap. Een etiketje willen plakken is hier zinloos, de band neemt gewoon datgene wat nodig is om het liedje compleet te krijgen, ongeacht stijl of invalshoek. De gemene deler is in elk geval nog wel dat de muziek te beschouwen is als (heavy) metal, en dat deze mix van stijlen vooral experimenteel en eigengereid klinkt.

Een vergelijking die nogal eens gemaakt wordt, en de enige waar ik me ook wel in kan vinden, is Faith No More/Mr. Bungle. Dezelfde van de hak op de tak springerige aanpak en maling aan conventionele hokjesgeest zijn zeker overeenkomsten. Het is waarschijnlijk nog wel de afsluitende (bonus)track Blood Don’t Eliogabalus die het meest veelzeggend is over de aanpak van Vulture Industries. Het is een bij vlagen circusachtig nummer waarin de theatrale, dramatische aanpak van de band goed naar voren komt.

Opener en titelsong The Tower en daarna Divine Appalling zijn zeker nog te beschouwen als pakkende heavy metal, met lekker authentiek gitaarwerk. Het zijn vooral de theatrale aanpak van de vocalen en de genre-afwijkende tussenstukjes (jazzy/experimenteel) die het geluid en de muziek zo 'anders' maken.

The Hound is een lange, slepende track waar wat doomelementen in verwerkt zijn. Dit blijkt uitstekend aan te sluiten bij de genoemde aanpak, het is dan ook een sfeer- en emotievolle track geworden.

Blood On The Trail lijkt daarna in eerste instantie wat meer rechttoe rechtaan, maar de circusachtige break maakt korte metten met de gedachte dat Vulture Industries 'zomaar' een simpel deuntje brengt. Daarentegen is The Dead Won't Mind een ballad met een soort van western-achtig sfeertje, zeker wel een spooky nummertje. Bijvoorbeeld hier hoor ik zeker wel de vergelijking met Faith No More in terug. En zo blijven dromerige jazzy stukken (met piano), rokerige balladesque passages en milde headbangers elkaar constant afwisselen, met vrijwel altijd een hoofdrol voor een sterke sfeeropbouw, en natuurlijk die gedragen zang.

Afsluiter Lost Among Liars (de bonustrack even buiten beschouwing gelaten) is een lekker relaxed einde van het album. Met een lekker baslijntje in het begin, een fijn gitaarlijntje en een opgezwollen sfeertje (blazers) werkt het rustig naar het einde toe. Vulture Industries levert op The Tower zeker geen vrijblijvende muziek af; afwisseling, duistere sferen en progressief zijn wat mij betreft de sleutelwoorden. Een absolute aanrader voor de ruimdenkende metalfan!