Mind:Soul - The Way It Should Be

• BandMind:Soul [NL]
• TitelThe Way It Should Be
• Release datum11-12-2013
• LabelLayered Reality Productions [NL]

Tracklist

01. Breakpoint Hour
02. Novae
03. Sequence #1 (Post-Utopian)
04. Pillow Talk
05. Drown Together
06. Caught (In The Pressure Cooker)
07. Sequence #2 (Post-Dystopian)
08. I Tried To Help
09. Over
10. Sequence #3 (Embrace Of Liberation)
11. Forever
12. Sequence #4 (Mind Reset)
13. One Night Alone

Als we het met elkaar hebben over progressieve metal weten we allemaal wel dat de term ‘progressief’ eerder slaat op de stijl waarin vaak neoklassieke metal met een grillig songverloop en veel ruimte voor fretboardgymnastiek, dan dat het gebodene werkelijk progressief is. Dat neemt niet weg dat er dan nog immer interessante platen in dat genre uitkomen. Zoals bijvoorbeeld The Way It Should Be van het Nederlandse Mind: Soul. Het ontstaan van de band is in nevelen gehuld, maar in 2011 verscheen de eerste EP. Na nog een EP en een split Dvd is het nu tijd voor het eerste echte album.

The Way It Should Be is een conceptalbum met een onderwerp dat dicht bij huis is. Liefde, verlangen, haat, teleurstelling en minderwaardigheidscomplexen komen aan bod in een verhaal over twee door het leven getekende figuren die naar liefde hunkeren maar niet in staat zijn om te geven en te nemen. Dat verhaal laat zich verpakken in een album vol verrassend puntig klinkende songs vol met te gekke gitaarloopjes en mooi sfeervol toetsenwerk.

Openingsnummer Breaking Point valt direct met de deur in huis en geeft geen ruimte om aan het decor te wennen. Open melodieuze passages worden nu en dan afgewisseld met messcherpe uitbarstingen. Aan de kwetsbaar klinkende zang van Tom de Wit is het wel even wennen. Niet de gebruikelijke theatrale vocalen, maar aards klinkend zangwerk staan in een mooi contrast met het muzikale geweld dat eveneens opvallend vaak in dienst van het nummer staat.

Het melancholische Pillow Talk wordt opgeluisterd met 'spoken word'-samples die me wel eens doen denken aan Shadow Gallery ten tijde van Tyranny. De grunt die af en toe inbreekt vind ik minder geslaagd. Daarmee gaat de nuance aardig verloren. De grunts keren vaker terug maar eisen gelukkig nergens een hoofdrol op. De band is in elk geval niet bang om af en toe flink te beuken. Grappig is dan weer het reggaemomentje in I Tried To Help. Zo verstopt Mind:Soul wel meer leuke dingen in het muzikale palet.

Ik zei het al in het begin van mijn betoog: Mind:Soul is een typische progmetalband die geen nieuwe invalshoeken geeft, maar wel een genietbaar album op haar naam mag zetten. Wie wel wat kan met bands als Dream Theater, Shadow Gallery of Tiles, valt zeker geen buil aan The Way It Should Be.