The Unguided - Fragile Immortality

• BandThe Unguided [SE]
• TitelFragile Immortality
• Release datum31-01-2014
• LabelNapalm Records [AT]
• PromotorHard Life Promotion [NL]

Tracklist

01. Inception
02. Defector DCXVI
03. Granted
04. Eye Of The Thylacine
05. Unguided Entity
06. Carnal Genesis
07. Enforce
08. Blodbad
09. Only Human
10. Singularity
11. Oblivion

Het Zweedse The Unguided is nog een redelijk nieuwe naam in de metalgeschiedenis. Het voorstellen van deze band kan echter niet zonder daarbij te verwijzen naar Sonic Syndicate, inderdaad, die naam is een stuk bekender. In 2010 brengt die band het album We Rule The Night uit, waarop zanger Roland Johansson vervangen is, en qua geluid een stuk verwijderd is van waar Sonic Syndicate oorspronkelijk voor stond: minder death metal, meer pop. Dit leidde tot een tweedeling binnen de band, waarop de gebroeders Richard en Roger Sjunnesson besloten de band te verlaten, en samen met genoemde zanger Johansson The Unguided op te richten.

The Unguided debuteerde al snel in 2011 met het album Hell Frost op het relatief kleine label Despotz. Vervolgens kwam de terugslag van de 'scheiding' in de vorm van rechtszaken en ander zakelijk en persoonlijk gekrakeel. Er werd door de restanten van Sonic Syndicate afgedwongen dat The Unguided op geen enkele manier de naam of muziek van z'n voorganger mocht gebruiken. De banden tussen beide bands zijn nu volledig doorgehaald. Gesterkt in de eigen missie stort The Unguided zich nu op volle kracht op het tweede album: Fragile Immortality (31 januari, Napalm Records). Vergelijkingen maken qua muziek anno nu is overigens niet echt mogelijk, sinds het genoemde album uit 2010 heeft Sonic Syndicate niks meer uitgebracht.

Heel eerlijk gezegd begrijp ik na eerste beluistering van Fragile Immortality niet zo goed waarom The Unguided zich zo nadrukkelijk distantieert van de muziek van hun voormalige band/kompanen. Wanneer ik bijvoorbeeld albumopener en eerste single Inception beluister, hoor ik toch vooral een wel erg poppy interpretatie van het begrip melodieuze death metal. De band bevindt zich daarmee ergens op het snijvlak van melodeath, metalcore, 'moderne, melodieuze metal' en een vleugje gothic of dark rock (Only Human, Eye Of The Thylacine), zoals zo veel bands dat tegenwoordig brengen. Het zijn vooral de nadrukkelijk aanwezige keyboardklanken die zorgen voor de zeer toegankelijke muziek. Het is dat ze geen zangeres hebben, maar de eerste band die me eigenlijk te binnen schiet is Amaranthe.

Naast de genoemde melodie bevat de muziek gelukkig ook nog wel de nodige agressie. Die zit 'm dan vooral in de grunts, die samen met de cleane zang een fraai plaatje vormen. Ook horen we nog wel de nodige vette gitaarriffs voorbijkomen, wanneer ze tenminste niet ondergesneeuwd raken onder de zwaar aangezette toetsen. Die afwisseling tussen de screams, grunts en cleane zang is dan ook eigenlijk de band's grootste troef. De wisselwerking tussen rauwe coupletten en pakkende, melodieuze refreintjes zijn immers anno 2014 al nauwelijks meer bijzonder te noemen.

Afzonderlijke titels benoemen heeft niet echt zin, de nummers zijn naar mijn mening redelijk inwisselbaar, waarbij in vrijwel alle tracks hetzelfde kunstje wordt uitgehaald. Een herkenbaar kunstje, en ok, ook een goed uitgevoerd kunstje. Qua uitvoering en productie valt er niks af te dingen op Fragile Immortality; waarmee het vooral een degelijk, veilig album is. De nieuwste generatie metalfans zal ongetwijfeld goed uit de voeten kunnen met een band als The Unguided, die met twee voeten stevig in het hier en nu staat; mij doet het echter niet zo veel.