Cynic - Kindly Bent to Free Us

• BandCynic [US]
• TitelKindly Bent to Free Us
• Release datum14-02-2014
• LabelSeason of Mist [FR]

Tracklist

01. True Hallucination Speak
02. The Lions Roar
03. Kindly Bent to Free Us
04. Infinite Shapes
05. Moon Heart Sun Head
06. Gitanjali
07. Holy Fallout
08. Endlessly Bountiful

Een uitgebreidere introductie van het legendarische Cynic kun je lezen in het stukje over The Portal Tapes dat in juni 2012 verscheen. Na deze sprong terug in de tijd is het in februari 2014 tijd voor een daadwerkelijk nieuw album, de opvolger van het comeback album Traced In Air uit 2008: Kindly Bent To Free Us.

Waarop de band naar hartenlust verder gaat met experimenteren, waarbij de metal-elementen, niet helemaal onverwacht natuurlijk voor wie de laatste paar EP's van de band heeft gehoord, inmiddels zo goed als verdwenen zijn. Wel zijn alle kenmerken aanwezig die deze spannende muziek maken tot wat het is: progressieve rock, complex, melodieus, de ritmiek uit de jazz en een melancholieke sfeer. De gitaren klinken vooral clean, de drumritmes subtiel en speels en de basgitaar speelt voornamelijk zware, ritmische fusion. Ook de zang, niet het sterkste punt van gitarist Masvidal, is clean en melodieus, en meer dan acceptabel te noemen. Natuurlijk zijn er ook nog wel heavy uitbarstingen te horen, maar daar ligt zeker niet de nadruk op, die staan in dienst van de dynamiek.

True Hallucination Speak opent het bal, een licht bombastisch intro, waarna onmiddellijk het swingende ritme de aandacht voor zich opeist. Dat is misschien nog wel een van de belangrijkste kenmerken van dit album: hoe vernuftig de muziek ook in elkaar zit, Cynic slaagt er eigenlijk altijd wel in om het lichtvoetig, ritmisch en tot op zekere hoogte pakkend te laten klinken. Ook The Lion's Roar is daar een mooi voorbeeld van, en doet haast een beetje Beatles-achtig aan. Zwaar leunend op de groovende bas vormen gitaar en zang een kunstig in elkaar gezet duet, met behoorlijk catchy lijntjes erin verwerkt.

Titelnummer Kindly Bent To Free Us bevat wat spacey of psychedelische invloeden, klinkt bij vlagen lekker zweverig, maar houdt de luisteraar zeker bij de les. Dat hier de naam Pink Floyd opduikt als referentie, zeker in het intro, is niet zo verkeerd, al zijn de verschillen groter dan de overeenkomsten. Infinite Shapes en Moon Heart Sun Head lijken hierna voort te borduren op die spacey, spooky sfeer. Een sfeer overigens die mij prima bevalt, een waas van geheimzinnigheid, hierin kun je heerlijk ondergedompeld worden en je laten meevoeren door de muziek. En natuurlijk ook gewoon genieten van het muzikale vakmanschap dat in alle schijnbare eenvoud te voorschijn getoverd wordt.

De hierboven genoemde spooky, geheimzinnige, spanning oproepende sfeer komt wat mij betreft optimaal tot uiting in Holy Fallout. Een behoorlijk gelaagd nummer dat de nodige uithoeken van het muzikale spectrum onderzoekt, dus vol contrasten zit. En uiteraard sterk in elkaar zit. Het muzikale vakmanschap staat hier absoluut buiten kijf; ook de liefhebber van de oudere Cynic zal hiermee nog wel aan z'n trekken kunnen komen. Zeker de (korte) gitaarsolo's, zoals overal op het album, zijn een ware lust voor het oor.

Cynic speelt dan geen (death) metal meer, avontuurlijk is deze muziek absoluut. Ik kan me van de ene kant wel voorstellen dat metalfreaks hier niks mee kunnen, desondanks zou ik zeggen: probeer het eens. Stel je er voor open om deze kunstige muziek te begrijpen en waarderen. De beloning is een bijna sprookjesachtig mooi album.