Vauxdvihl - To Dimension Logic (Extended Version)

• BandVauxdvihl [AU]
• TitelTo Dimension Logic (Extended Version)
• Release datum02-09-2014
• LabelCentury Media Records [DE]

Tracklist

Disc 1:
01. The Weapon
02. To Dimension Logic
03. Questions of Misanthropy
04. Separate Ends
05. Comedy of Errors
06. Philosophic Mosaica
07. In Search of Forever
08. Minus Absence

Disc 2:
01. Plots (To Or F) Are Necessary Things?
02. ISIS/PEKT
03. Movement
04. Summoning
05. Prognosis: Poor Me Syndrome
06. Assassination
07. The Funeral Party
08. For The Son Has Gone To Hell
09. Livenlurne
10. Sincerely Die

Behalve een select groepje 'kenners' zullen weinigen de Australische progressieve metalband Vauxdvihl (nog) kennen (ik had er zelf ook nog nooit van gehoord). De band is in 1992 opgericht als Vaudeville, en bracht twee jaar later de enige full length in hun bestaan, To Dimension Logic uit. Deze is zeker in onze contreien eigenlijk al jaren zowat niet meer te vinden. Vandaar dat het een zeer lovenswaardig initiatief is van Century Media om dit album opnieuw uit te brengen. En dat niet alleen: ook de beide EP's die de band daarna nog vervaardigde (Vog uit 1998, en Siberian Church Recordings, 2001) worden hierin meegenomen, zodat onder de titel To Dimension Logic (Extended Version) alle muziek die Vauxdvihl ooit uitbracht nu op een dubbel CD verkrijgbaar is.

De eerder genoemde kenners, of liefhebbers, beschouwen To Dimension Logic als misschien wel het meest progressieve album dat in de letterlijke zin van die term ooit is verschenen. Hoewel ik geen specifiek kenner ben van progmetal moet ik eerlijk bekennen dat ik echt enorm blij ben dat ik deze band en hun muziek nu heb leren kennen. Het vergt de nodige luisterbeurten om deze uiteenlopende klanken op waarde te schatten. Ook zit er behoorlijk verschil in benadering en geluid tussen het album en de twee latere EP's; die laatste zijn veel minder te beschouwen als progmetal, het is eerder muziek die je stuurt in de richting van ambient en/of industrial, deze muziek is ook veel 'kouder' en minder organisch.

De muziek op To Dimension Logic laat zich sowieso lastig omschrijven of ergens mee vergelijken. Het is ook zinloos om dit album nummer voor nummer te beschrijven, dit moet je echt als een geheel beluisteren en beschouwen. En dat gaat uiteindelijk een stuk gemakkelijker als ik in eerste instantie bedacht had. Het knappe vind ik hier namelijk dat, in tegenstelling tot veel latere of andere progbands, Vauxdvihl hun muziek totaal niet heeft dichtgesmeerd. Daardoor klinkt de toch knap in elkaar zittende muziek redelijk toegankelijk, in elk geval 'open', zonder dat het te technisch wordt. Ingewikkelde muziek eenvoudig laten klinken, dat is hier de truc!

Het progressieve aspect van de muziek zit 'm dan ook vooral in de manier waarop de nummers, de muziek, zijn/is samengesteld. Er komt een breed palet aan subgenres uit rock en metal voorbij, die kundig en zonder gekunsteld over te komen, aan elkaar zijn gesmeed. Op de meest rustige momenten is dit misschien nog niet zo lastig, en komt een naam als Pink Floyd wel redelijk in de buurt, zoals bijvoorbeeld in het prachtige In Search Of Forever. Al is dat maar een onderdeel, Vauxdvihl is zoveel meer dan dat.

Zo horen we bijvoorbeeld ook veel afwijkende drumritmes, die net zo makkelijk doen denken aan jazz, maar ook overeenkomsten vertoont met muziek van Yes of Rush. Die laatste is misschien niet eens zo'n gekke vergelijking, vanwege het gegeven dat ook Vauxdvihl een zanger heeft met een hoge stem, al is deze veel uitgebreider inzetbaar. Dat de muziek ook raakvlakken vertoont met gekende progmetal bands als Dream Theater, Fates Warning of voor mijn part Queensryche - en misschien zelfs wel een beetje Tool - is op zich natuurlijk niet zo vreemd. Ook noemt de band zelf nog invloeden van Psychotic Waltz, WatchTower en Voivod (ten tijde van Nothingface). Dat maakt de muziek van Vauxdhvil op To Dimension Logic echt niet minder eigen of uniek.

Zoals gezegd geldt voor de beide daarna uitgebrachte EP's een behoorlijk ander verhaal. Hoewel deze muziek nog altijd te beschouwen is als vooruitstrevend, is het minder 'metal'. Hooguit metalig zoals in koud, klinisch. Al zitten ook deze nummers nog altijd knap in elkaar, ze weten me niet zo te raken als de nummers van het voorgaande album. Toch raad ik je aan ook deze EP's goed te beluisteren, want ze zijn echt wel de moeite waard. Overigens is er nog een extra nummer aan dit overzicht toegevoegd: het lange Sincerely Die is een eerder onuitgebracht nummer, waarvan ik geen idee heb in welk tijdsperspectief ik dit moet plaatsen. Wel vind ik deze track enigszins misplaatst, ik vind het geen fraai einde van dit overzicht; deze kun je gerust skippen.