Loading...

Ghost Brigade - IV - One with the Storm

Gepost in Reviews door Chris van der Aa op 31-01-2015

Tracklist

01. Wretched Blues
02. Departures
03. Aurora
04. Disembodied Voices
05. Electra Complex
06. Stones and Pillars
07. Anchored
08. The Knife
09. Long Way to the Graves
10. Elämä on Tulta

Het Finse Ghost Brigade staat al een jaar of tien te boek als een atmosferische en/of melodieuze doom/death metalband. Tegenwoordig worden er dan nog termen als postrock of -metal, of zelfs depressieve rock aan toegevoegd, feit blijft dat de zwaar op de hand liggende muziek van dit gezelschap altijd uitermate sfeervol is, en appelleert aan gevoelens en sferen van droevige en melancholieke aard. In november van het vorig jaar verscheen album nummer vier: IV - One With The Storm, en verbaasde ik me er over dat deze band hier nooit eerder aan de orde is geweest.

Een etiketje plakken op de muziek van Ghost Brigade lijkt me nauwelijks zinvol. Iemand die een braaf afgebakend genre wenst te gaan beluisteren zal sowieso weinig met deze band kunnen verwacht ik. Meer dan een genre is het het gevoel dat de nummers oproepen dat deze nummers bindt. Wat mij betreft voldoet IV - One with the Storm prima als soundtrack bij somber najaarsweer; en dito overpeinzingen.

Wretched Blues begint - ondanks z'n titel - nog redelijk opgewekt, of in elk geval best pakkend. Het nummer leunt op melodieus gitaarspel, terwijl de toetsen een subtiele maar onmiskenbare toevoeging verzorgen. De getormenteerde zang past hier perfect bij; dit zal uiteindelijk toch wel een van mijn album-favorieten blijken. Departures heeft hierna toch wel een wat andere insteek. Hier moet ik wel aan Katatonia denken (net als even later bij Disembodied Voices trouwens), dit nummer doet wel redelijk denken aan 'darkrock'; een gothic tintje zeg maar. En mij iets te flauw. Dat geldt ook min of meer voor Aurora, waarbij de band redelijk op safe speelt. De afwisseling in cleane en ruigere vocalen is voorspelbaar, net als de wendingen in het nummer.

Electra Complex neemt de tijd, en dat pakt zoals wel meer op dit album tweeledig uit. Zeker naar het eind van het album toe zijn de nummers wat langer, alle tijd en ruimte voor opbouw, dynamiek en sfeerzetting. Dat slaagt niet altijd. Sommige nummers hangen tussen aangenaam slepend en net iets te langdradig in, ondanks dat er voor voldoende afwisseling gezorgd wordt. Ook na meerdere luisterbeurten hink ik op twee gedachten; ik vrees dat bij mij het kwartje niet helemaal valt of zo.

Met The Knife tracht de band aansluiting te vinden bij moderne metal? Het heeft een beetje dezelfde insteek als de remix-versies die als bonus bij het album zitten. Al vind ik die als experiment nog best geslaagd eigenlijk; met een beetje electronica erbij neigt het al gauw naar triphop. Ik ben er na een tijdje nog steeds niet uit: vind ik IV - One with the Storm nou eigenlijk wel zo'n goed album, of heeft het een te hoog kabbel-gehalte ... Ik neig sterk naar het laatste.

Manne Ikonen - Zang

Wille Naukkarinen - Gitaar

Tommi Kiviniemi - Gitaar

Joni Saalamo - Bas

Veli-Matti Suihkonen - Drums

Joni Vanhanen - Toetsen