BufferState - Anthropy

• BandBufferState [BE]
• TitelAnthropy
• Release datum01-02-2018
• LabelEigen beheer
• Genre Grunge, Hardrock, Stoner

Tracklist

1. Facehuger
2. Bulk Being
3. Archean
4. Quiet Man

Riemen vast voor de eerste serieuze release van het Gentse BufferState. De band is weliswaar al opgericht in 2011, en in 2012 verscheen een eerste demo'tje, maar in 2018 gaan de heren pas echt los! Vier dampende tracks die het midden houden tussen sfeervolle grunge, opzwepende heavy rock en groovende stoner, opgesierd met progressieve rock-elementen.

De muzikanten geven zelf een diversiteit aan invloeden aan, variërend van King Crimson en Opeth via Orange Goblin tot aan Tool, Mastodon en Voivod. En verdraaid als het niet waar is, daar is inderdaad wel een en ander van terug te horen. De polyritmiek in het drumwerk en soms afwijkende ritmes (Tool, Voivod), een vette groove (Mastodon, Orange Goblin) en inventieve stukjes progrock (Opeth, King Crimson) komen allemaal voorbij. Het enige dat niet met name is genoemd is het aspect sfeer en emotie, dat vooral in de (overwegend cleane) zang terug komt.

Facehugger komt inderdaad binnen als een klap in je gezicht, lekker rauw, met relatief relaxed stukjes, maar uitmondend in een agressief samenzijn. In Bulk Being staat de groove centraal. Het begint met een pakkend samenspel van bas en drums, wanneer dan gitaar en zang er nog bijkomen zit je direct helemaal in die goeie vibe. Een erg meeslepende track die me nog het meest in de oren klinkt als 'Tool goes stoner'.

Daarna gaat met Archean het tempo wat omhoog, en horen we slim samenspel tussen gitaar en zang. Dit nummer laat veel afwisseling horen, en vind ik daarmee een sterke compositie. Van ingetogen (fraai clean gitaarspel) tot een lekker stevige uitbarsting; een goeie dynamiek dus. Afsluiter Quiet Man laat dat ook weer goed terug komen met de afwisseling tussen opzwepende uptempo passages en een gezonde dosis melodie.

Zo weet BufferState van bestaande elementen een fraai, redelijk eigen samenspel te maken. Daarbij wordt zorgvuldig de balans tussen melodie en een rauwe invulling bewaakt. Wat mij betreft zouden de muzikanten hier of daar wel eens wat directer uit de band mogen springen. Ondanks de goede eigen inbreng vind ik het allemaal net wat te veilig.

Daar tegen over staat dat BufferState laat horen dat het helemaal niet nodig is om je gitaren zo belachelijk laag te stemmen en je overstuurde zang (lees: geschreeuw) moet gebruiken om heavy te klinken, zoals zoveel zogenaamd progressieve bands tegenwoordig doen. Anthropy is dan ook een aangename uitzondering op een vaker gebruikt concept geworden. Een fijne kennismaking wat mij betreft.