Loading...

Children of Bodom - Hexed

Gepost in Reviews door Chris van der Aa op 08-06-2019

Tracklist

01. This Road
02. Under Grass And Clover
03. Glass Houses
04. Hecate's Nightmare
05. Kick in a Spleen
06. Platitudes And Barren Words
07. Hexed
08. Relapse (The Nature Of My Crime)
09. Say Never Look Back
10. Soon Departed
11. Knuckleduster
12. I Worship Chaos [live] [bonus]
13. Morrigan [live] [bonus]
14. Knuckleduster [remix] [bonus]

Children Of Bodom meldt zich na bijna vier jaar weer trouw met een nieuw album - het tiende inmiddels: Hexed. Hoewel we kunnen constateren dat de Finnen garant staan voor kwaliteit, zijn de verschillende albums de afgelopen jaren niet altijd even hoog gewaardeerd. Ok, zoals voor wel meer bands geldt: de (artistieke) hoogtijdagen zijn waarschijnlijk wel voorbij, maar de laatste albums zijn toch nog alleszins genietbaar. Ik vind het overigens nog wel grappig dat - net als op de voorganger trouwens - wordt terug gegrepen op de gewoonte om de albumcover in 1 kleur uit te voeren, net zoals 'vroeger'. Wanneer de muzikale inhoud daarmee gelijke tred houdt, mogen we niet klagen denk ik.

Niet dat Children Of Bodom zo'n trip naar het verleden nou zo per se nodig heeft, deze band klinkt immers altijd herkenbaar. Dat is op Hexed dan ook niet anders. Met herkenbare elementen als het stemgeluid van Alexi Laiho en het typische toetsenwerk is het niet moeilijk raden welke band je hier aan het werk hoort. Aan die succesformule wordt niet getornd. Vertrouwd of voorspelbaar, hoe je het ook noemt, Children Of Bodom levert toch weer een alleszins adequaat album af.

Vanaf de eerste klanken van de opzwepende opener This Road krijg je te horen wat je kon verwachten. Geen verrassingen, wel uitgekiend bedachte en uitgevoerde nummers, waarvan waarschijnlijk ook de makers zelf van te voren al vrij precies weten wat bij het publiek gaat aanslaan. Nee, dit is geen werk van de automatische piloot of gebrek aan inspiratie, maar gewoon weten waar je goed in bent en dat ook vlekkeloos uitvoeren. Nummers als Glass Houses en Kick In A Spleen houden de vaart er lekker in, en doen denken aan de ouderwetse melodeath-tijden. Lekker om op mee te bangen, terwijl tegelijk ook de klassieke muzikale krachtpatserij tussen gitaar en toetsen alle ruimte krijgt. Titelnummer Hexed is daar misschien wel het beste voorbeeld van, en vind ik zelf een van de betere nummers van het album.

Helaas laat de band zo af en toe ook iets horen dat ironisch genoeg de titel van een van de tracks is: Platitudes And Barren Words; ofwel - vrij vertaald - veel geschreeuw en weinig wol. Clichés vieren hoogtij, verwachtingen worden ingelost, maar echt spannend wordt het nooit; al doet het sfeervolle Hecate's Nightmare een dappere poging. Het gaat me te ver om te spreken van middelmaat, maar heel eerlijk gezegd weet zo'n beetje de helft van het album qua compositie mij niet te boeien. De betere tracks zijn weliswaar echt ok, maar de rest lijkt soms meer op verplichte kost. Degelijk, vertrouwd, maar ook voorspelbaar en inwisselbaar.

Een 'traditie' die Children Of Bodom van mij wel had mogen voortzetten was het verzinnen van covers van nummers die je totaal niet zou verwachten. Dat leverde op voorgaande albums immer best leuke vondsten op. Hier is gekozen voor twee live-tracks en twee keer een alternatieve uitvoering van Knuckleduster, oorspronkelijk uit 2004: eerst een heropname van het nummer, daarna nog een industrial-achtige remix - die ik verrassend genoeg best vind passen. Of Children Of Bodom nog veel nieuwe zieltjes gaat winnen met Hexed waag ik te betwijfelen; daarentegen mogen de fans nog best tevreden zijn met dit nieuwe album.

Hankka Seppälä - Basgitaar

Daniel Freyberg - Gitaar

Alexi Laiho - Zang, Gitaar

Jaska Raatikainen - Drums

Janne Wirman - Toetsen