Choreomanic - Choreomanic

• BandChoreomanic [NL]
• TitelChoreomanic
• Release datum18-02-2022
• LabelEigen beheer
• PromotorAsher Media Relations [CA]
• Genre Alternative metal, Progrock / metal, Rap / Funkmetal

Tracklist

01. This Is Not A Drill
02. Spun Sugar
03. What You Get
04. Red Flags
05. Choreomanic
06. Walk With Urgency
07. Off With The Figurehead
08. Time To Let It Out
09. Calling God
10. Take The Money Give It To Me Now
11. Story About The Moon
12. Away From The Sun

Choreomanic is het soloproject van basgitarist Joost van der Graaf. Als muzikant heeft hij een (heden en) verleden in (voornamelijk death metal) bands als Dew-Scented, Creepmime, Cypher, I Chaos en een blauwe maandag Sinister. Tegenwoordig is hij onder meer de bassist bij de vaderlandse trots Pestilence. Daarnaast is hij ook nog actief als docent bij de Metal Factory in Eindhoven. Vanwege een zekere pandemie lag het live spelen te lang stil, en besloot van der Graaf om z'n overgebleven tijd alsnog nuttig en muzikaal te gaan besteden, aldus ontstond het studio-project Choreomanic.

Met het zelfgetitelde album zet hij Choreomanic stevig op de kaart. Het is dan ook een album dat alleen een bassist had kunnen maken. Want zeer slim voor een bassist heeft hij er voor gekozen om geen enkele gita(a)r(ist) op zijn album toe te laten! Natuurlijk is de hoofdrol voor de volvette, groovende, funkende, spetterende basgitaar; daarnaast horen we vooral blazers, een retestrakke en minstens net zo avontuurlijk ingestelde drummer (Koen Herfst!) en wat sporadisch stemgeluid.

De muzikale insteek is experimenteel, waarbij ik een reeks van invloeden meen te herkennen, die zeker niet altijd met metal te maken hebben. Namen als Mr. Bungle / Faith No More en Frank Zappa liggen daarbij redelijk voor de hand. Daarnaast doet de muziek me denken aan Sturp (het instrumentale project van de veelzijdige gitarist Daan van Eijndhoven) maar ook aan Eaters Of The Soil - tja, die combinatie van basgitaar en blazers he. Okay, okay, die laatstgenoemde klinkt zeker een stuk donkerder, maar ik hoor toch echt ook de nodige overeenkomsten.

De avontuurlijke nummers zijn over het algemeen verrassend kort / compact en zelfs best pakkend. De muziek is vooral erg swingend, opzwepend, en ondanks alle technische vaardigheden en hoogstandjes van de deelnemende muzikanten, verrassend goed te volgen. Funk, jazz, rock en weet ik nog meer wat voor (sub)stijlen komen allemaal voorbij. Had ik al gezegd dat Choreomanic een verdomd interessant album is?

Een dissonant is de sombere afsluiter Away From The Sun, waardoor het album in mineur eindigt. Opvallend en eigenzinnig, maar ik vind het toch wel een beetje jammer. Ik moet eerlijk bekennen dat ik ook niet echt aan dat nummer kan wennen - en dat juist voor een doom-fan. Ik kan het zelf ook niet uitleggen. Voor de rest is het genieten van de aparte combinatie van funkende bas, opzwepende ritmes, en feestgevoel-opwekkende blazers. Leuk album!