Loading...

Dark Moor - Project X

Gepost in Reviews door Linda Heeringa op 18-03-2016

Tracklist

01. November 3023
02. Abduction
03. Beyond the Stars
04. Conspiracy Revealed
05. I want to Beleive
06. Bon Voyage!
07. The Existence
08. Imperial Earth
09. Gabriel
10. There's Something in the Skies

De laatste keer dat ik wat van Dark Moor hoorde was met hun album Ars Musica uit 2013. Geinig albumpje, maar geen blijvertje bij mij. Nieuwe ronde, nieuwe kansen met hun laatste studio-creatie Project X. Focussend rond het thema aliens en buitenaardse ontmoetingen, krijg ik heel veel X-files vibes. Een onderwerp dat of heel cheesy kan worden of heel epic. Dark Moor kennende kan het beide kanten op gaan.

Ze blijken wel met elk album een heel eigen thema te hebben, waar ze ook de nadruk op leggen. Nou moet ik toegeven dat ik niet heel veel ken van hun (oudere) werk, op een verloren singletje van een jaar of tig terug na, maar geen album dat de sfeer vasthoudt van het vorige, al is Dark Moor in de afgelopen jaren wel erg tam geworden in vergelijking met hun oudere werk.

Al beginnend met de intro getiteld November 3023 word het futuristische er extra dik bovenop gelegd. Nou kan het zijn dat ik gewoon een slechte kopie heb opgestuurd gekregen of het ligt weer aan een schijtmix (daar gaan we weer…) maar het geluid klinkt alsof ik dit album door laag wol heen luister. Mijn koptelefoon zojuist dubbel gecheckt, maar daar ligt het niet aan. Tot daar mijn bevooroordeelde statements. Verder valt er met Abduction weinig slechts op te merken. Misschien bij vlagen een beetje mineurig voor een openingsnummer, maar de toon voor het album is in elk geval gezet.

Beyond the Stars is ook weer een testimonium aan het Disney-achtige gevoel dat Dark Moor de laatste tijd eigen aan het maken is. Conspiricy Revealed is hier ook een kopie van, het zij met een iets ander melodietje, en blijkt een soort hommage aan Men in Black. Er gaat een punt naar kantje cheesy. Een titel als I Want To Believe kan zeker niet ontbreken op een album van dit thema, en blijkt een markante ballad met praise-elementen. Nu met de komst van de kerk van de Flying Spaghetti Monster krijg ik ook al kriebels dat met fictie zoals dit er ook nog kerken komen die aliens gaan vereren. Deze muziek past anders perfect bij dat plaatje. Dit gevoel houdt even vast bij Bon Voyage! En merken we dat Queen/Abba-achtige elementen tegenwoordig alom popi aan het worden zijn. Als je gitaarsolo’s al letterlijk gaan aankondigen (whooo, guitar!) gaat er ook weer een flink punt naar de cheesy meter.

Into Existance beschikt over een best fout 80’s synthje dat achter het refrein dartelt, en kan voor de rest ook prima door in dat genre. Imperial Earth doet alweer wat frisser aan en met behulp van koortjes en gewoon goed vocaal werk van Alfred Romero gaat er eindelijk een puntje naar kantje epic, helaas weer teniet gedaan door het o zo foute robot-narratie werk. In Gabriel worden de lyrics zodanig neergezet dat het refrein Light is OVer mE heel sneeky ‘Love’ spelt. Mijn god wat een kaaaaaaas! Over het nummer zelf valt ook weinig meer te zeggen. De enige poging tot wat heavier werk zit 'm in de gitaarsolo, die dus ook erg misplaatst overkomt.

Afsluitend met There’s Something in the Skies, die bevestigt dat ja, de aliens komen liefde brengen. Ik krijg echt Jesus Camp kriebels bij het horen van deze over-majestueuze ode aan hippie aliens. Er word niet eens meer poëtisch over gedaan en het schrijfwerk waarin ze volgens mij wilden kijken hoe vaak ze in het refrein het woordje 'love' konden proppen is belabberd kinderachtig bij gebrek aan een betere term. Voor een acht minuten durend nummer sleept ie ook zeer langdradig voort en krijg ik nog net geen kotsneigingen.

Het begon redelijk veelbelovend, maar de conclusie is wel zo overdonderend teleurstellend dat ik pertinent ben afgeknapt op Dark Moor. De band die ooit in het verleden begon met veel power, en die ik nog ken met de pittige stem van Elisa C. Martin aan kop, is afgezwakt naar een slap handjevol kouwe kleffe slappe hap. Het vorige album had nog zijn geniale momenten, maar DIT? Gaat heen naar Disney Channel muziek en blijf daar.

Alfred Romero - vocals

Enrik Garcia - guitars

Dani Fernández - bass

Roberto Cappa - drums

  • Staat disney metal al in ons genre lijstje?

    Door Peter Hagen op 18-03-2016 13:49:43

  • staat ergens onder 'niet van toepassing' of zo ;-)

    Door Chris van der Aa op 18-03-2016 13:56:07

  • En daar laten we het lekker ;)

    Door Linda Heeringa op 18-03-2016 16:42:42

  • No more Dark Moor voor Linda ;-)

    Door Chris van der Aa op 18-03-2016 17:25:38

  • uitgedarkmoored...

    Door Peter Hagen op 18-03-2016 18:53:12