Deadly Carnage - Through the Void, Above the Suns

• BandDeadly Carnage [IT]
• TitelThrough the Void, Above the Suns
• Release datum30-03-2018
• LabelATMF [IT]
• Genre Melodieuze/ Symfonische black metal, Postrock / metal

Tracklist

01. Quantum
02. Matter
03. Hyle
04. Cosmi
05. Lumis
06. Ifene
07. Fractals
08. Divide
09. Entropia

Post-black is het labeltje dat Deadly Carnage zichzelf al jaren omhangt. In mijn bespreking van het laatste studio-album Manthe (uit 2014 alweer) was dat wel een stijl die ik onder anderen in hun muziek hoorde. Inmiddels zijn we dus vier jaar verder, en hebben de Italianen een nieuw album paraat: Through The Void, Above The Suns.

En dan is het me direct duidelijk dat de band zichzelf met hun labeltje te kort doet, want de muziek van Deadly Carnage verdient zeker een meer uitgebreide beschouwing. Atmosferische black metal, post-rock en bij vlagen een doomy insteek behoren - naast inderdaad de hoofdmoot post-black - net zo goed tot het gedachtegoed van deze band, evenals gedegen nummerschrijverij, eigenzinnigheid en een scherpe productie. Het is juist interessant om te horen hoe de band van verschillende en schijnbaar uiteenlopende ingrediënten hun eigen brouwseltje samenstelt.

De metal van Deadly Carnage is vooral sfeervol. En daarnaast ook erg ruimtelijk. Daarmee bedoel ik dat de muziek niet is volgepropt, maar ruimte laat om te ademen. En daarmee ook de luisteraar de ruimte geeft om zelf de sfeer die door de band wordt neergezet, aan te vullen naar eigen inzicht. Het verklaart wat mij betreft ook de albumtitel: zwevend door de ruimtelijke leegte, neerkijkend op het aardse, menselijke bestaan. En het is ook losjes het concept waarop het album zich baseert: de nietigheid van de mens binnen het onmetelijke universum. Als ik het goed interpreteer tenminste.

De verschillende invalshoeken zorgen hoe dan ook voor een gevarieerde insteek van de diverse nummers. Qua geluid is het album coherent, de invulling zorgt voor de afwisseling. Van klassieke black metal tremolo picking op een basisakkoord en blastbeats enerzijds, via dissonante akkoorden en riffs, tot uitwaaieren naar een meer atmosferische aanpak in een rustiger tempo en kalmere gitaarlijnen. Dat is de muziek van Deadly Carnage in een notendop.

En ik vind er erg fraaie tracks tussen zitten. Niet elk nummer bevalt me even goed, maar daar waar de vocalen het even rustig aan doen, en de intense sfeer ten volle benut wordt, vind ik deze band op z'n sterkst. Uitschieters zijn voor mij de openers Quantum / Matter, Lumis, het wat langere Ifene en het zeer afwisselende Divide. Through the Void, Above the Suns lijkt daarmee vooral een album voor liefhebbers van atmosferische black en post-rock met een rauwe rand.