Loading...

Drive By Suicide - Annihilated

Gepost in Reviews door Chris van der Aa op 18-05-2017

Tracklist

01. D3C3PTION
02. Liars
03. Stay Down
04. Drown
05. Annihilated
06. Die Motherfucker
07. Fuck This

Drive By Suicide is een viermans-metalband afkomstig uit midden Nederland, Utrecht zeg maar. Ze zijn zo'n beetje begonnen in 2002, namen in 2005 een demo op, en wilden uiteraard zo veel mogelijk live spelen. Een stabiele bezetting (b)leek een behoorlijk issue, waardoor niet al te veel activiteiten te vinden zijn, behalve optreden dan. De bio van de band rept verder ook niet over releases, dus ik ga er van uit dat het in februari van dit jaar uitgebrachte Annihilated het debuut is. Hoewel de genoemde bio het heeft over een album is dat met zeven tracks die gezamenlijk zon 22-en-halve minuut duren misschien een iets te groot woord.

De band zelf noemt z'n muziek groove metal, en noemt een hele reeks bands (die zal ik je besparen) aan invloeden; gelukkig staan twee bands waar ik het eerste aan moest denken bij een eerste beluistering er ook bij: Prong en Korn. Er staan er trouwens ook bij waar ik niets van snap: met bijvoorbeeld Primus of Death Angel heeft de muziek van Drive By Suicide echt niet al te veel van doen vind ik.

Na intro D3C3PTION (dat valt gelukkig wel mee) is het bij het eerste echte nummer Liars dat ik direct aan Prong (periode begin jaren '90) moet denken. Hakkende riffs en beukende, bijna dansbare ritmes maken de dienst uit. Dit is lekker pakkende en inderdaad groovende metal, waarbij ik ook hier al bij de zang direct aan nu-metal a la Korn, maar ook bijvoorbeeld Coal Chamber moet denken. Die gedachte krijgt meer voeding bij de tracks Stay Down (met ook een vleugje hardcore) en vooral Drown, waarbij ook de muziek bij vlagen die kant op gaat. Ik moet grappig genoeg vooral denken aan de Arnhemse band Dimension Seven (1997-2003, stiekem ook wel een beetje een Coal Chamber-kloon). Waarom precies weet ik niet, maar dat vond ik ook zo'n a-typische, maar wel leuke nu-metalband. Waarschijnlijk is afsluiter Fuck This nog wel het beste voorbeeld van de nu-metal insteek van deze band - en let daar vooral eens op die lekkere vette bas.

Een eerste voorzichtige conclusie mag zijn dat ik Drive By Suicide wel ok vind. Het is dan ook moeilijk om bij zulke opzwepende, tegelijkertijd swingende, want ritmisch sterke muziek stil te blijven zitten. Dat klinkt misschien wat soft, maar dat is het zeker niet, deze vorm van metal is daarnaast namelijk ook nog best agressief. Alleen daar waar de 'traditionele' metal een sport maakt van 'zo hard en snel mogelijk', zoekt Drive By Suicide op subtiele wijze toegankelijkheid op. Hun muziek beukt, stampt en groovet; dit maakt me dan ook nieuwsgierig naar deze band live op een podium.

Met al wat jaartjes op de kalender, als band dus, weten de heren denk ik ook wel wat ze willen. De composities klinken doordacht, de uitvoering lekker strak, en - niet onbelangrijk - de pakkende metal klinkt wel modern, maar niet alledaags. Ik hoor tegenwoordig niet zo heel veel bands die klinken zoals Drive By Suicide. Een beetje retro, maar toch met een enigszins eigen smoel.

Thomas de Langen - Vocals

Eric Pea - Guitars

Geno Ramdaras - Bass

Vincent Zolnet - Drums