Loading...

Epica - The Quantum Enigma

Gepost in Reviews door Linda Heeringa op 20-03-2014

Tracklist

01. Originem
02. The Second Stone
03. The Essence of Silence
04. Victims of Contingency
05. Sense Without Sanity - The Impervious Code
06. Unchain Utopia
07. The Fifth Guardian - Interlude
08. Chemical Insomnia
09. Reverence - Living in the Heart
10. Omen - The Ghoulish Malady
11. Canvas of Life
12. Natural Corruption
13. The Quantum Enigma - Kingdom of Heaven part II

De helden van de Nederlandse symphonic metal zijn er weer met hun zesde meesterwerk: The Quantum Enigma. Weer een albumtitel die volgens mij gewoonweg gekozen is omdat ie moeilijk en groots klinkt. Epica music in a nutshell. Het is GROOT! Maar toch kunnen cliché titels mij niet weerhouden van het ultiem genieten van de muziek die Simone, Mark en gevolg weer neer weten te zetten.

Een Epica album zonder grootse intro met Latijnse koren zou Epica niet zijn. Originem levert weer de vertrouwde spanning die altijd voorgaat aan een killer album, dat nu echt aftrapt met The Second Stone. Het is vanaf de eerste tonen al headbangen geblazen, en Epica zuigt me weer mee naar de kippenvelopwekkende dieptes waar Simone’s gouden keeltje heerser over alles is. Lekker toegankelijke coupletten met een wat trager refrein en alle bombast en snelheid die je maar zou kunnen wensen.

Ik zag The Essence Of Silence van de week al langskomen als lyric video, maar zo tussen de rest van de nummers in het album klinkt ie toch een stukje beter. Ook weer een redelijk toegankelijk nummer met een solide basis van donker rommelende drums onder een lichte deken van koor en fijne melodielijntjes. Ik copy-paste maar even de titel van track #4 want die ga ik echt niet in 1 keer correct schrijven. Victims Of Contingency is ook weer een heerlijke beuker met vrolijk refrein en grunts die bijna lijken de dartelen. Ik heb Epica nog nooit zo lichtvoetig meegemaakt, en ik moet zeggen dat het ze absoluut niet misstaat!

Meestal zijn de nummers die ruim 7 minuten duren de allergrootste epische klappers als het om metal albums gaat, maar voor Epica is dit bijna standaard running time in vergelijking met de 11 minuten durende bom die aan het einde staat te wachten. Maar nu mogen we genieten van Sense Without Sanity – The Impervious Code. Deze is met vlagen wat chaotisch maar toch bevredigend. Tussen de bedrijven door maakt het telkens terugkerende refrein dat het nummer aanvoelt als 1 grote deja vu.

Het achtergrondkoor word tot het uiterste gedreven in Unchain Utopia. De term catchy wordt volgens mij niet vaak gebruikt bij het progressieve en diepe werk van Epica, maar is hier wel op zijn plaats. Deze track dendert je voorbij in een oogwenk, en alleen het einde blijft echt plakken als teer op asfalt na een straatrace. Na al dit gedender nemen de heerlijke kalme en wereldse klanken van The Fifth Guardian – Interlude je mee naar prachtige vergezichten. Je wil maar niet dat de vrede ophoudt, maar toch wordt ook die hemelse atmosfeer compleet verpletterd door Chemical Insomnia, waarvan de intro wat doet denken aan Hall Of The Mountain King. Deze is heerlijk oldschool Epica met extra punten.

Bruut rommelende en ranzig vette drums domineren Reverence – Living In The Heart. De hoge en bevrijdende koorpartijen staan in mooi contrast hiermee. Dit gecombineerd met een verrassend gitaar en keyboard duel tegen het einde maakt van dit nummer een ware hit. Omen – The Goulish Malady is niets minder dan een feest te noemen. Episch en groots op het ene moment, terughoudend en bescheiden op het andere. Niet te snel, niet te langzaam, dat uiteindelijk ontpopt in een zalig gruntstuk, te vergelijken met klassiekers als Run For A Fall of Consign To Oblivion.

We gaan de langzamere kant op met de semi ballad Canvas of Life. Deze is ook weer opmerkelijk licht voor Epica’s doen, met een fijn pianotinkeltje dat als een rode draad telkens opduikt tussen de vele lagen aan bombast. Dat pianootje dartelt verder in Natural Corruption. He? Dartelende pianootjes? Hebben we het echt nog steeds over Epica? Jazeker! Zoals gezegd, wat is dit plaatje toch zalig licht! Met vlagen doet dit accentje wat denken aan het thema van Pirates Of The Caribean, waarvan we al weten dat die een favoriet is bij Epica.

En dan sluiten we af met de eerder genoemde bom: titelsong The Quantum Enigma – Kingdom Of Heaven II. Mooie knipoog naar de originele Kingdom Of Heaven van twee albums terug met het Tibetaanse monniken geneurie in de intro. Qua sfeer is deze ook weer hetzelfde, met vleugjes van The Divine Conspiracy in het ritme. Heerlijk herkenbaar Epica in een nieuw jasje. Epica staat er bekend om dat ze best zwaarmoedig kunnen overkomen met hun muziek. Zeker met hun laatste album Reqiuem For The Indifferent. Maar The Quantum Enigma is een frisse wind die alle bezwaren wegzwiept met heerlijk catchy melodieën, ze nog eens begraaft onder een leger aan denderend drumgeweld, waar de grunts nog eens fijntjes de boel aanvegen. Wat overblijft is headbang zaligheid op een niveau dat alleen voor Epica is weggelegd.

Simone Simons - zang

Mark Jansen - gitaar, zang

Isaac Delahaye - gitaar

Rob van der Loo - bas

Coen Janssen - keyboards

Ariën van Weesenbeek - drums