Loading...

Golgothan Remains - Perverse Offerings To The Void

Gepost in Reviews door Chris van der Aa op 12-03-2018

Tracklist

01. Vehemence (Through Pain Divine)
02. From Chaos It Has Come
03. Vile Blasphemy
04. Bone From Dust
05. Phantom Earth
06. Void
07. Timeless Eradicator
08. Looped Depraved Spell
09. Golgothan Remains
10. Flagellation (Torrid Tongues)

We live in dust of these remains

Golgotha, aangeduid als een plaats in de buurt van Jeruzalem, waar een zekere man aan een houten kruis is opgehangen. De plaats van de schedel; de overblijfselen zijn nooit gevonden. Misschien was het allemaal een sprookje, maar wees gerust, er zullen altijd verhalen blijven die er aan zullen herinneren.

Dat doet ook de band uit Australië, die in 2015 als Golgothan Remains is ontstaan ​​uit de as van verschillende andere obscure namen, waaronder Offallectomy en Illimitable Dolor. In 2016 liet de band al een zelfgetitelde demo op de wereld los, die een voorbode zou worden voor wat ging volgen: debuutalbum Perverse Offerings To The Void.

De Australiërs hanteren hierop hun typerende rauwe, brute stijl, weinig verfijnd, die net zo veel van black als death metal wegheeft, getuige krachtige en brute nummers als From Chaos It Has Come, Via Blasphemy en Phantom Earth. Dit is van die heerlijke van-dik-hout-zaagt-men-planken extreme metal; tijdloos, energiek, met een schijt aan alles houding.

Hoewel de muziek er in een overwegend barbaars straf tempo doorheen wordt gerost, vind ik juist in het tragere segment de muziek het meest boosaardig, onheilspellend en dreigend klinken, getuige de veelbelovende opener Vehemence (Through Pain Divine). Die gashendel mag van mij dus wel vaker losgelaten worden, want in die sfeervolle langzamere passages klinkt Golgothan Remains op z'n best. Juist als tegenwicht van al die kop over kop buitelende riffs en blasts. Een pre daarin zijn ook de grillig-dissonant zwermende gitaarleads die het geweld fraai opsieren. Luister maar eens naar afsluiter Flagellation (Torrid Tongues) hoe enorm duister sfeervol die klinkt. Heerlijk toch!

Te midden van al dat botten-zagende gitaargeweld en het destructieve spervuur aan blasts horen we ook nog een schijnbaar harteloos, brullend wangedrocht zijn kermend diepe putrochels de microfoon in spugen, als surplus van heimelijke brutaliteit. Conclusie: zoals zo vaak weten de Aussies wel raad met dat onorthodoxe geweld, maar ik ben verheugd dat Golgothan Remains dat weet te verpakken in een verdomd lekker sfeertje!

Daniel Finney - bas

Aled Powell - drums

Matt - gitaren

Chris - zang