Pantheon I - From The Abyss They Rise

• BandPantheon I [NO]
• TitelFrom The Abyss They Rise
• Release datum14-08-2014
• LabelNon Serviam Records [NL]

Tracklist

01. Pariah
02. Martyr
03. I`ll Come Back As Fire
04. What Lies Beneath
05. From The Abyss They Rise
06. Core Of The Soul
07. Thus Spake The Nightspirit (Emperor cover)
08. Transparent
09. Is This A Prophecy?
10. Myopic Dark Eyes
11. A Shadow
12. Impious Spirit
13. Enter The Pantheon

Pantheon I is de Noorse black metalband die actief is sinds 2002 en tot nu toe drie full length albums heeft uitgebracht. Verwar deze band zeker niet met allerlei andere Pantheons, waar ook een enkele wat minder frisse variant tussen zit. From The Abyss They Rise is niet het (compleet) nieuwe album van deze Noren, maar een verzameling van het oudste materiaal en een paar nieuwe(re) nummers. Zo zijn de nummers van de eerste demo (Demo XXIII, 2003, duh) en de eerste single Pantheon I (2004) hier vertegenwoordigd.

Maar het album begint met de nieuwe tracks. Al weet ik niet zeker of al deze nummers echt nieuw zijn, het zou kunnen dat er oudere nummers bij zitten die nog niet eerder zijn uitgebracht. Zo is bijvoorbeeld Core Of The Soul een we heel typisch old school black (g)ruisnummer, zo primitief dat ik het niet vind passen bij de stijl die Pantheon I normaliter bezigt tegenwoordig.

We beginnen echter met Pariah en Martyr, een tweetal nummers dat naadloos aansluit bij het laatste album Worlds I Create. Melodieuze black met een melancholiek, donker gevoel, vaardig verpakt in goed doordachte nummers met licht-progressieve trekjes. Dat komt misschien nog wel beter naar voren in I`ll Come Back As Fire, dat ik zelf een erg prettig beluisterbaar nummer vind; mooi melancholiek intro ook. Titelnummer From The Abyss They Rise vind ik daarentegen een stuk grauwer en grofkorreliger dan de eerste drie tracks, al horen we hier al wel weer de typische instrumenten cello en fluit voorbijkomen; een nummer tussen twee werelden.

De overgang van nieuw naar oud wordt op dit album mooi gemarkeerd door een cover: Thus Spake The Nightspirit van Emperor (afkomstig van het album Anthems To The Welkin At Dusk uit 1997). Hoewel het nummer op zich vrij inspiratieloos wordt nagespeeld, geeft ook hier het gebruik van de cello het wel weer iets eigens. Zonder echter tot grote hoogte te stijgen naar mijn idee.

Met muziek afkomstig van verschillende producties en uit verschillende jaren is het niet vreemd dat er wat verschil in geluids- en productionele kwaliteit zit. Juist daardoor krijg je door middel van dit overzicht een goed voorbeeld van de progressie van deze Noorse black metalband. Er zullen puristen zijn die het oudere werk waarderen, ik hoor liever het meer melodieuze en gestileerde latere werk.