Perpetual Demise - Arctic

• BandPerpetual Demise [NL]
• TitelArctic
• Release datum25-11-2016
• LabelVic Records [NL]
• Genre Deathmetal, Doomdeath, Gothic metal

Tracklist

01. Confusion and Brutality
02. The Lord Paramount
03. Arctic
04. The Observer
05. Pyramids
06. Fall
07. Triangle Eye
08. The Tower
09. Upon Dark Grounds
10. On The Egde
11. Denial and Faith
12. Where The Ancients Remain
13. Cynical Control
14. Scarred by Silence
15. Awaiting The Unexpected
16. Conspiracy of Fear
17. Massacre to be

De Nederlandse metalband (uit Arnhem om precies te zijn) Perpetual Demise werd in 1989 opgericht en bracht begin jaren '90 een paar demo's uit. Naar aanleiding daarvan wist de band een deal te scoren met het DSFA Records van toenmalig Neerlands doom/death goeroe Anthony van den Berg (o.a. het eerste werk van Within Temptation). Zo kwam in 1996 ook Arctic ter wereld, het enige album van Perpetual Demise voordat de loopbaan van de band als een nachtkaars uitdoofde. Zo heb ik geen idee of de band tegenwoordig nog, of weer, bestaat.

Twintig jaar later vindt er een heruitgave plaats via - welk label anders - Vic Records. Op deze re-release treffen we, zoals gebruikelijk zou ik bijna zeggen, naast de oorspronkelijke elf nummers van Arctic, nog een zestal bonustracks aan, die afkomstig zijn van de demo's van de band. De in totaal 17 nummers zijn - uiteraard - compleet geremasterd en het cd-boekje bevat liner notes en foto's, en uiteraard een nieuwe cover, met artwork van de hand van Roberto Toderico (o.a. Sinister, Soulburn, Asphyx).

Zoals wel meer bands die in die tijd op DSFA verschenen, was Perpetual Demise eigenlijk geen pure death metalband. De muziek bevat zowel invloeden uit de doom, als ook gothic. Het zal voor velen misschien vloeken in de kerk zijn, maar de muzikale opmars vertoonde gelijkenissen met die van bands als The Gathering en het al genoemde Within Temptation; inderdaad ook van origine death metalbands die later een meer 'gematigde' of minder extreme koers zijn gaan varen, maar waar de andere invloeden wel al vroeg in de muziek zaten.

Bij Perpetual Demise is weliswaar geen zangeres te horen, maar melodie is toch wel een redelijk belangrijk bestanddeel in de muziek van deze band. Dat komt dan vooral op het conto van de gitaarleads, die een fraaie wisselwerking vormen met zowel de ruige riffs als de vervaarlijk klinkende grunt. Luister bijvoorbeeld maar eens naar het bij vlagen behoorlijk ingetogen titelnummer Arctic.

Naar moderne maatstaven klinkt de muziek wat vlak; er had wel wat meer dynamiek in gemogen wat mij betreft. Afwisseling is daarentegen voldoende aanwezig, in die zin dat er regelmatig gespeeld wordt met ritmes (The Observer) zodat de muziek zelfs een proggy insteek krijgt. Dat zorgt er voor dat de sfeer behalve donker af en toe een wat speels tintje krijgt, hetgeen wel lekker wegluistert. Dat speelse geldt ook het Midden-Oosterse riedeltje dat Pyramids siert. Of de cleane zang die af en toe te voorschijn wordt gehaald. De heren van Perpetual Demise wisten indertijd dan ook van wanten, zodat er ondanks mogelijke tekortkomingen nog voldoende te genieten over blijft.