Loading...

Rhine - An Outsider

Gepost in Reviews door Chris van der Aa op 20-02-2016

Tracklist

01. Dreaming of Death
02. Spell of Dark Water
03. An Outsider
04. Somewhere
05. Paralyzed
06. Dissolved in Fire
07. P.R.E.Y.
08. Into the Unknown
09. Shipwrecked in Stasis
10. Fragments

Rhine is een Amerikaanse progressieve extreme metalband die sinds 2011 bezig is. De bijvoeglijke naamwoorden geven al aan dat de muziek van deze band zich niet zo makkelijk in een hokje laat stoppen. Daarover zometeen meer. In 2014 kwam het debuutalbum Duality uit, begin deze maand opgevolgd door An Outsider. Ik zeg wel telkens band, maar eigenlijk is Rhine van oorsprong het eenmansproject van zanger en multi-instrumentalist Gabriel Tachell (die het huidige album ook produceerde en mixte). Op dit tweede album heeft hij de hulp ingeroepen van drummer Sean Lang, terwijl bij optredens een kwartet op het podium staat. De mastering is hier gedaan door Jamie King, mogelijk bekend van zijn werk met Between the Buried and Me.

Hoewel, zoals gezegd, de stijl van Rhine zich niet zo gemakkelijk in woorden laat vangen, ga ik het in het kader van deze bespreking toch maar even proberen. En dan kom ik in het kort tot donkere, progressieve of avant-gardistische (death) metal. Ik denk dat ik daarmee de belangrijkste elementen wel gehad heb. Het is namelijk allerminst makkelijk in het gehoor liggende muziek, en hoewel de basis mij in de death metal lijkt te liggen zijn er ook wel invloeden uit de black metal en post-rock te horen, en heel voorzichtig zelfs wel wat progrock (Spell Of Dark Water).

Dat klinkt als een allegaartje, en dat is het stiekem soms ook wel. Evengoed worden de muzikale strapatsen door Tachell tot een smeuïg en regelmatig verrassend melodieus geheel gekneed. Let wel, dat is iets anders als toegankelijk, want dat is deze muziek zelden. Tijdens ingetogen passages (titelnummer An Outsider) lijkt dat soms zo, maar die duren nooit lang, en worden steevast opgevolgd door brute uitbarstingen. Sowieso wordt er vrijwel constant van de hak op de tak gesprongen, en moet je hier echt je aandacht wel bij houden. Meerdere luisterbeurten zijn dan ook een vereiste.

Opener Dreaming Of Death (stiekem een hommage?) is een ronduit donkere opener, die daarmee qua sfeer wel de toon zet voor het album. Spell of Dark Water is daarna een nummer dat zich prima laat beluisteren, en is relatief gezien een van de meest toegankelijke van het album. Waarna titelnummer An Outsider dat juist helemaal niet is. Dit is typisch zo'n nummer waarin zoveel te horen is, dat het knap is dat dit in een enkel nummer gegoten is. Het intermezzo Somewhere zorgt vervolgens voor de broodnodige adempauze. Want geloof me: er komt wat op je af hoor!

Ronduit geinig vind ik het begin van P.R.E.Y., eindelijk eens een fragment dat niet zo'n zware kost is. Uiteraard duurt dat niet lang, maar de glimlach blijft wel even om de mondhoeken krullen. Sowieso is de muziek die volgt wel redelijk te volgen, het heeft een beetje een symfonische, zelfs musical-achtig gevoel, en doet me in de verte een beetje aan Savatage/Trans-Siberian Orchestra denken. Maar dan death metal-style, dat dan weer wel. Dat idee wordt met het navolgende Into the Unknown nog enigszins doorgetrokken, met cleane zang, symfonische invloeden, en een wederom grappig circus-achtig en even later musical-achtig fragmentje.

Op die manier wordt geprobeerd de zware kost wat te verluchtigen door middel van korte stukjes met een kwinkslag. Wat mij betreft werkt dat, en gaandeweg het album moet ik dan ook regelmatig denken aan Mr. Bungle. Hoewel die band geen extreme metal speelde, zijn er in de opbouw en chaotisch aandoende invulling wel degelijk overeenkomsten te ontdekken. Hoe dan ook: Rhine biedt geen gemakkelijke kost, en produceert echt muziek voor doorbijters. Liefhebbers van progressieve death, maar ook black metal vinden hier mogelijk wel een en ander van hun gading. Ik vind het nog steeds moeilijke muziek, maar koester de momenten die met een knipoog gebracht zijn.

Gabriel Tachell - zang, gitaar, bas

Sean Lang - drums