Sektarism - La Mort de l’Infidèle

• BandSektarism [FR]
• TitelLa Mort de l’Infidèle
• Release datum19-05-2017
• LabelZanjeer Zani Productions [FR]
• Genre Doommetal, Drone / Ambient

Tracklist

01. Ô Seigneur
02. Brûle l'Hérétique
03. Conscience, Révolte, Perte du Moi

Zozo, drie titels maar, en toch ruim een uur aan muziek? Dat is voor veel mensen al een reden om hard weg te lopen dan wel zo'n album ver links te laten liggen. Ik durf de uitdaging echter wel aan! Sektarism is afkomstig uit Frankrijk, actief sinds 2005, en met La Mort de l’Infidèle toe aan album nummer twee, opvolger van Le Son des Stigmates uit 2012.

Mijn eerste zin hint uiteraard al naar wat voor muziek je hier kunt verwachten. Sektarism brengt inderdaad een soort van (funeral) doom van de allertraagste soort, waarbij invloeden van drone en ambient onontkoombaar zijn. Geen muziek voor mensen met haast, wel voor liefhebbers van de meest loom denkbare klanken met een ritualistisch of psychedelisch karakter. Inderdaad, ik kan daar regelmatig ook prima van genieten.

Nou kan het niet anders zijn dan dat zulke traagzame muziek wel enorm sferisch van aard moet zijn, dat is hier dan ook het geval. Loom getrommel of een enkele langgerekte bas- of gitaaraanslag is soms het enige dat de leegte vult. Of een keer een vocale uithaal, afwisselend van geprevel tot luid gehuil of hysterisch geschreeuw. Sowieso schier onverstaanbaar, want alles gaat in het Frans. Dat maakt juist wel de sfeer weer wat onheilspellender vind ik. En dat was dan nog maar opener Ô Seigneur.

Wat volgt zijn twee lange tracks die respectievelijk twintig en dertig minuten duren. En waarbij inderdaad bij vlagen het geduld van de luisteraar op de proef wordt gesteld. Vooral het loos klinkende getrommel (afsluiter Conscience, Révolte, Perte du Moi) kan op de zenuwen gaan werken, maar van de andere kant vind ik daar ook wel een beetje een prettig psychedelisch kantje aan zitten. Brûle l'Hérétique is daarentegen, zeker in het begin, wel gewoon een nummer met herkenbare structuren.

Mijn favoriete album zal La Mort de l’Infidèle niet worden, daarvoor vind ik de bij elkaar geraapte klanken net wat te onsamenhangend. Evengoed staan er sterke fragmenten op - zeker waar het de eerste twee tracks betreft - en begrijp ik de muzikale bedoelingen op zich wel. Muziek en sfeer bevatten raakvlakken met een soort van occulte, ritualistische black metal-achtige uitingen; ik vind het dan ook niet verbazend dat de bandleden hier dezelfde zijn als die de (black metal)band Malhkebre bemannen. Ik zeg: succes met beluisteren!