Sticky Boys - Calling the Devil

• BandSticky Boys [FR]
• TitelCalling the Devil
• Release datum21-01-2017
• LabelListenable Records [FR]
• Genre Hardrock

Tracklist

01. In Confidence
02. Better Days
03. Good Morning Sunshine
04. Tough Machine
05. The Lonely Tree
06. The Vision
07. An Afternoon in the Park
08. Ready to Go
09. The Dog Is Going Out [Bonus Track]
10. Real People
11. Calling the Devil
12. Drifting Away
13. She Won't Let Me In
14. Elvis 666

De Franse rockband Sticky Boys heb ik hier al twee keer eerder besproken, naar aanleiding van hun voorgaande twee albums. De vrolijk-makende, niks aan de hand party-rock'n'roll, sleaze rock of hoe je het ook wil noemen, vind ik weliswaar niet zo bijzonder, maar krult altijd wel een mild-stemmende glimlach om de mondhoeken. Maar om nou te zeggen dat ik halsreikend uitkijk naar een nieuw album, nou nee. Nou trekt de band zich daar uiteraard helemaal niks - en terecht natuurlijk - van aan, en presenteert in de eerste maand van het nog prille jaar 2017 album nummer drie: Calling The Devil.

Ik was dan ook eigenlijk niet van plan om veel woorden te besteden aan deze nieuweling. Je weet inmiddels wel wat je van deze band kunt verwachten, de Kleverige Jongens wijken dan ook geen duimbreed af van wat ze op de vorige twee albums ook al deden. De nummer zijn weer lekker kort, to the point, en laten zich beluisteren als een mengelmoesje van obstinate punkrock, smerige, sleazy rock met een toefje glam, en een vleugje premature metal. Nooit te ingewikkeld, altijd met een pakkend accent, op de eerste plaats bedoeld om de meute mee te krijgen. Muziek die is gemaakt om live ten uitvoer te brengen voor een horde dronken festivalgangers. Ik denk dat ik daarmee de toon wel gezet heb.

Aan de vergelijking met acts als Steel Panther - op z'n beurt natuurlijk ook weer beïnvloed door diezelfde oude bands - en Ramones, AC/DC, MC5, Iggy Pop and the Stooges, Alice Cooper en noem er zo nog maar eens wat, ontkomen de Sticky Boys natuurlijk nooit meer. De muziek is lekker energiek, wordt gebracht met passie, maar hebben we natuurlijk al zo vaak gehoord; vaak nog beter ook. Niks mis met de vrolijke noten van Sticky Boys, maar na drie albums geloof ik het inmiddels wel. Op een festival zal ik ze echter zeker niet uit de weg gaan.