Svölk - Nights Under the Round Table

• BandSvölk [NO]
• TitelNights Under the Round Table
• Release datum31-08-2012
• LabelNapalm Records [AT]

Tracklist

01. Living By The Sword
02. Feed Your Soul
03. Painbringer
04. Twentyfourtwenty
05. Fallen
06. Break My Bones
07. Bearserk
08. To Conquer Death You Only Have To Die
09. This Is Where It Ends

Van Svölk besprak ik in november van vorig jaar het debuutalbum Svölk 'm All. Aangezien dat een heruitgave was van het eigen beheer debuut van twee jaar eerder, is het op zich niet zo raar dat de Noren de opvolger al weer klaar hebben. Nights Under The Round Table (haha, leuke woordspeling) verschijnt later deze maand.

Kort door de bocht: de mix van groovende (stoner) rock met traditionele vormen van heavy metal wordt ook op dit tweede album in ere gehouden. De band rifft er negen nummers lang lustig en groovy op los. De ene keer heavy rockend, de andere keer op thrashy snelheid, daarnaast getooid met wat toefjes humor (albumtitel, songtitels/teksten) zou dit toch weer voor een aangenaam uurtje vermaak moeten zorgen.

Een titel als Living By The Sword nodigt bij uitstek uit tot het bezigen van allerlei old school heavy metal clichés, Svölk laat echter horen dat je er ook uitstekend op kunt rocken en vooral grooven. Daarmee lijk de toon alweer gezet, of om binnen het kader van Svölk te blijven: de beer is los. In tegenstelling tot de opener begint het navolgende Feed Your Soul wel als een NWOBHM nummer, zodat ook dat element vanaf het begin weer duidelijk aanwezig is. Al blijft de hoofdmoot swingende, stoner achtige heavy rock.

Een (voorlopig) hoogtepunt van het album wordt bereikt met het dreigende, slepende Fallen. Een doomend stoner monster uit het boekje, heerlijk log en met sterke, enigszins emotioneel klinkende zang. Svölk laat hier goed horen meer te kunnen dan alleen maar 'vrolijke' feestmuziek te kunnen maken, dit nummer heeft diepgang.

Het lijkt er op alsof de band zelf na deze track het stonergevoel weer te pakken heeft, de navolgende nummers leunen minder nadrukkelijk op het heavy metalgeluid, des te meer op ronkende stoner. Lekkere riffs en een bijna constant dreunende onderbuik van de groovy baslijntjes zijn mijn deel (Break My Bones, To Conquer Death You Only Have To Die). Natuurlijk wordt er ook nog uptempo gerockt (Bearserk), zo'n track is prettig voor de afwisseling, maar de ronkende riffmonsters hebben toch echt mijn voorkeur.

Ik had de vergelijking in mijn review van het vorige album niet genoteerd, zag ik toen ik die nog even doorlas, maar een bandnaam die zich regelmatig aan me opdringt is Corrosion Of Conformity. Toch zeker ook een band die bekend staat om hun vet groovende riffs en redneck attitude. Ik hoop onze vriendelijke Noorse beerknuffelaars van Svölk nog steeds snel op het podium aan te treffen, ben nog altijd benieuwd hoe ze zich daar gedragen. Ik hoop tenminste dat This Is Where It Ends alleen op het album slaat, niet op het bandbestaan.