0XíST - Nil

• Band0XíST [FI]
• TitelNil
• Release datum12-12-2012
• LabelOstra Records

Tracklist

01. Old World Vanished
02. Nil
03. Cold Dark Matter
04. Arrival
05. Anemone Patens MCCXLIX
06. Of Wood, Stone and Bone
07. Shrivel

0XíST, ofwel zero exist, is een nog vrij nieuwe band uit Finland. De band is ontstaan in 2008 en nam in september 2009 een eerste EP Unveiling The Shadow World op, die in april 2010 uitgebracht werd door het Franse specialistische doomlabel Ostra Records. Later dat jaar werd begonnen met wat de eerste tracks voor het volwaardige debuutalbum Nil zouden gaan worden, getuige de titelloze tweetrack demo van oktober 2010. Nil bestaat uiteindelijk uit zes tracks (plus introotje Arrival), die bij elkaar voor zo'n drie kwartier aan duister genot bevatten. Overigens is de band line-up zoals die vermeld is, de samenstelling die het album heeft opgenomen. Sindsdien is gitarist Henrik Hajanti vertrokken, en bassist Ossi Leino vervangen door Sameli Köykkä.

Een band waar 0XíST zich graag aan spiegelt is Tryptikon, de reïncarnatie van Celtic Frost. Door zich echter te profileren als dark metal band maken ze het zich naar mening niet echt makkelijk; ik heb bij die term althans een hele andere associatie. Nou ja, zo'n term maakt uiteindelijk ook niet uit, het gaat om de muziek. En dan hou ik me inderdaad maar vast aan de vergelijking met Tryptikon, hoewel die band veelzijdiger is, en voor mijn gevoel nog donkerder en vooral harder. 0XíST speelt trage, heavy en duistere metal, zeg maar een soort doom / death metal, maar dan vrijwel alles in de traagste versnelling. Slow motion riffs, veel herhaling, langgerekte passages, akoestische intermezzo's en donkere, maar agressieve schuurpapieren zang; kunt u zich de voorstelling al maken?

Opener Old World Vanished zet meteen de toon met z'n stroperige, herhalende en vervormde gitaarriff. Het zet precies die sfeer neer die zo typerend is voor goede doom: desolaat, melancholiek, diepe treurnis; kortom heerlijk. Ik laat mij graag meevoeren in dit soort muziek, waar duistere gedachten en een dreun in de maagstreek toch een prettig gevoel kunnen achterlaten. Hoewel deze muziek altijd geassocieerd wordt met de herfst, past het wat mij betreft ook behoorlijk goed bij de sneeuwvlokken, die op het moment dat ik dit zit te schrijven hier maar een meter of twee, drie bij mij vandaan naar beneden dwarrelen.

Ook het navolgende titelnummer Nil doet het voor mij helemaal. Geen soft intro, maar meteen bam, hard erin. Zorgvuldig wordt dit nummer opgebouwd, de relaxte passage na het harde begin is goed gekozen. Ook in dit nummer weer verrukkelijke riffs, waar de muziek dus grotendeels op drijft. Cold Dark Matter opent nog trager dan traag, en lijkt daardoor nog donkerder te klinken. Wat een majestueus gitaarwerk, wat een sfeer, kippenvel bijna. In combinatie met de trage trommelslagen hakt dit nummer er echt in. En zo kan ik nog wel even doorgaan, want het hoge doompeil wordt ook in de overige nummers goed vastgehouden. Met net genoeg afwisseling om af en toe nog verrast te worden, en de aandacht er dus bij.

Wat mij betreft wordt met Of Wood, Stone And Bone de climax bereikt, een perfecte samenvatting van waar 0XíST voor staat. Een lange track, wederom van die lompe riffs, langgerekte boosaardige zanglijnen en een ritmesectie die een solide maar kneiterharde basis legt. Wat hierna nog rest is de cooling down in de vorm van Shrivel, om weer met beide voetjes op de grond te belanden.

Ik kan er niet precies de vinger opleggen wat 0XíST nou zo anders maakt in vergelijking met menig andere doomband. Wat ik wel weet is dat de sfeer mij weet te grijpen, de muziek weet mij aardig op m'n gevoel te werken. En dat is nou precies wat mij aantrekt in muziek: het moet iets met me doen. En juist dat is wat 0XíST met Nil heeft weten te bereiken; ik zou er bijna blij van worden, ware het niet dat deze muziek me dat niet toestaat.